Η ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΞΗΣ ΑΝΤΙΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ
Καθε αντιο ειναι ενας μικρος θανατος, λενε οι σοφοι...
Δεν ξερω. Θανατος για μενα σημαινει τελος. Και το αντιο επισης, κι αυτο τελος ειναι. Ο αποχωρισμος ομως; Ο αποχωρισμος ειναι το "θα τα πουμε..." Ποτε; Πως; Ποιοι θα ειμαστε αραγε τοτε; Κανεις δεν ξερει. Η μοιρα μονο. Ο αποχωρισμος εχει το μελλον. Τους νεους κυκλους, το αγνωστο, την βαρκα της ελπιδας... Και το αντιο; Κι αυτο δεν ειναι μεσα στον αποχωρισμο; Ο αποχωρισμος ειναι επιλογη ομως, οχι βιαιος τερματισμος. Γιατι ποναει τοτε;
Ακομη κι αν κατι ειναι να γινει για καλο...
Γιατι ποναει παντα τοσο να σ`αφηνω; Γιατι σε σενα βρηκα ολα τα ανελπιστα. Γι`αυτο...
Μα θα ξαναρθω.
Γιατι, γιατι και παλι;
Γιατι καθε λεπτο μακρια σου μοιαζει αιωνιοτητα, κι ας βρισκομαι στο ομορφοτερο μερος του κοσμου! Γιατι δεν εισαι εσυ μαζι, κι αυτο, ειναι αρκετο για να μοιαζουν ολα ασχημα...
Δεν ειναι λογικη αυτη, ειμαι ηλιθια! Μα φυσικα και ειμαι ηλιθια... ειμαι ερωτευμενη, πανε μαζι! Απο την αλλη ποιος ειπε οτι ο ερωτας εχει λογικη; Μ`αρεσει ομως, ερμαιο των παθων και των θεων... Δεν πιστευω σε θεους. Στον ερωτα μονο, κι αυτα μικρα, μαγικα και θανατηφορα βελακια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου