Κυριακή 3 Μαρτίου 2013

Ερωτικές «λαβές»: Η πρακτική συναστρία σε δράση

Ερωτικές «λαβές»: Η πρακτική συναστρία σε δράση

This is a discussion on Ερωτικές «λαβές»: Η πρακτική συναστρία σε δράση within the Μεταφράσεις και Αναδημοσιεύσεις forums, part of the Βιβλιοθήκη Αστρολογίας category;

Ερωτικές «λαβές»: Η πρακτική συναστρία σε δράση

Πότε η ακόλουθη δήλωση γίνεται το πιο θλιβερό, πικρό πράγμα που έχετε ποτέ ακούσει: «Θα είμαι πάντοτε φίλος σου». Γλυκές λέξεις, τις περισσότερες φορές. Η αληθινή φιλία είναι πολύτιμη. Αλλά οι περισσότεροι από εμάς έχουμε νιώσει αυτό το απαίσιο τσίμπημα - την λέξη «φίλος» όταν βγαίνει από το στόμα κάποιου με τον οποίο είμαστε ερωτευμένοι με έναν ρομαντικό, μεταξύ συντρόφων τρόπο. Το να υποβαθμιστείς σε «φίλο» σημαίνει απόρριψη. Κάτι επάνω στο οποίο έχουμε στοιχηματίσει ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μας, μας το παίρνουν μακριά. Το ξέρουμε και το αντικείμενο του έρωτα μας το ξέρει επίσης. Η αληθινή φιλία είναι ένα σπάνιο και υπέροχο πράγμα. Δεν προσπαθώ να μειώσω την αξία της. Μοιραζόμαστε ενδιαφέροντα. Γιορτάζουμε τις νίκες και συμμεριζόμαστε τις αποτυχίες και πόνο, μεταξύ μας. Μοιραζόμαστε αξίες και προϋποθέσεις. Οι σιωπηλές συνεννοήσεις αφθονούν. Σαν καλοί παίκτες της τζαζ, διακόπτουμε ακόμα ο ένας τον άλλο ακριβώς στις σωστές, βολικές στιγμές. Μπορείτε να νιώσετε ένα τέτοιο είδος φιλίας αμέσως. Γνωρίζετε κάποιον σε ένα πάρτι και υπάρχει μια ακαριαία αίσθηση ότι βρίσκεστε στο ίδιο σημείο. Ότι κάνει ένας φίλος είναι εντάξει.
Συγκρίνετε αυτό το είδος της εύκολης στην καθημερινότητα φιλίας, με τις αναταραχές και συναισθηματική περιπλοκότητα μίας λογικής, ενήλικης σεξουαλικής σχέσης. Δεν είναι αντίθετα, αλλά σίγουρα τα νιώθουμε διαφορετικά. Φτάνουμε στην εφηβεία μας και γνωρίζουμε την διάκριση αυτή όπως γνωρίζουμε την διαφορά ανάμεσα στο να φιλάμε την γιαγιά μας και να φιλιόμαστε στο πίσω κάθισμα.
Δεν θέλουμε ερωτική επαφή με όλους όσους «συμπαθούμε», συνήθως δεν ποθούμε τους φίλους μας – κι αν αυτές οι φωτιές ανάψουν, διαισθανόμαστε ότι πρόκειται να θολώσουμε τα νερά με έναν σοβαρό τρόπο. Από την άλλη πλευρά όταν το άτομο που έχουμε ερωτευτεί λέει, « θα είμαι πάντοτε φίλος σου», γνωρίζουμε τι έχει ειπωθεί στην πραγματικότητα: Δεν θέλω να κοιμάμαι μαζί σου πλέον. Δεν θέλω να σε κοιτώ στα μάτια σου. Σε θέλω κοντά αλλά όχι τόσο κοντά. Αντίο.

Μιλάμε λοιπόν για δύο πολύ διαφορετικά είδη αγάπης: την φιλία και τις συντροφικές σχέσεις. Μερικές φορές αυτά συμπίπτουν αλλά η γνώση της διαφοράς μας βοηθά να διατηρούμε τις ζωές μας σε τάξη.
Πάμε στην αστρολογία. Αυτό το χαρούμενο, εύκολο, γλυκερό συναίσθημα που μας δημιουργείται με συμπαθητικούς αγνώστους – ποιοι είναι οι αστρολογικοί συσχετισμοί; Βασικά συνοψίζονται σε εύκολες συναστριακές όψεις : τρίγωνα, εξάγωνα,συγκεκριμένες εξειδικευμένες συνόδους. Ο όρος «συναστριακές» (interaspectual) όψεις δημιουργήθηκε, από όσο ξέρω εγώ, με τους Ken και Joan Negus. Είναι προφανές, ότι αναφέρεται στις όψεις μεταξύ δύο χαρτών – η Αφροδίτη μου κάνει τρίγωνο με τον Ήλιο σου. Είναι μια χρήσιμη λέξη και αναμφίβολα θα γίνει κομμάτι των βασικών σας εννοιών στην αστρολογική σας εξάσκηση. Η Joan έχει φύγει τώρα, αλλά η δουλειά της θα συνεχίσει να ζει με αυτό τον όρο.

Ας προσθέσουμε ακόμα ένα κομμάτι στο πάζλ του προσδιορισμού της αστρολογικής αρμονίας μεταξύ των ανθρώπων: τον 7ο οίκο. Αν οι πλανήτες μου, ειδικά οι πιο ήπιοι, πέφτουν μέσα στον Έβδομο σου Οίκο, θα υπάρχει συνήθως ένα αίσθημα φιλικής σύνδεσης μεταξύ μας. Και ένα ακόμα: Η Αφροδίτη – αν υπάρχουν ισχυρές, εύκολες επαφές της Αφροδίτης μεταξύ μας, πιθανότατα θα συμπαθήσει ο ένας τον άλλο με την πρώτη ματιά.
Φυσικά τα περισσότερα από όσα έχουμε κληρονομήσει στις αστρολογικές παραδόσεις της συναστρίας εξιδανικεύουν την αρμονία μεταξύ των ανθρώπων. Και φυσικά οι σκληρές όψεις – τετράγωνα και αντιθέσεις- αντιμετωπίζονται με τον αντίθετο τρόπο: Αν είστε Κριοί θα έπρεπε να παντρευτείτε Τοξότες ή Λέοντες(τα τρίγωνα) και να αποφύγετε τους Αιγόκερους και Καρκίνους ( τα τετράγωνα). Όμως αυτές οι εύκολες συναστριακές όψεις αντιστοιχούν πολύ περισσότερο στην φιλία από ότι αντιστοιχούν στο πάθος. Στις μέρες μας οι άνθρωποι συχνά εγκαταλείπουν σχέσεις εξαιτίας μίας έλλειψης αυτής της βασικής έξαψης στα αίματα . Πόσοι από τους φίλους σας έχουν αποτραβηχτεί από έναν σεξουαλικό δεσμό επειδή «κάτι έλειπε»; Γύρω στο εκατομμύριο, σωστά; Και πόσο συχνά νομίζετε ότι μπορεί να ακούγατε αυτές τις λέξεις στο Κάνσας το 1910; Πολύ λιγότερο συχνά.

Οι καιροί αλλάζουν και οι αστρολόγοι πρέπει μερικές φορές να βγάλουν τις μύτες τους από τα μουχλιασμένα τους βιβλία και να δώσουν λίγο προσοχή στον κόσμο που αλλάζει. Οι πραγματικότητες από αυτό που ονομάζω γάμο σε αυτό το άρθρο αλλάζουν ραγδαία. Τα τεχνικά μας προσόντα πρέπει να τις προφταίνουν αν θέλουμε να υπηρετούμε καλά τους πελάτες μας και να σχετιζόμαστε αποτελεσματικά με την πραγματικότητα τους και με τις αξίες τους. Η πρόθεση μου σε αυτές τις σελίδες είναι να μοιραστώ μερικές από τις τεχνικές και συμπεριφορές που έχουν αποδειχτεί πολύ γόνιμες και ουσιώδεις για μένα στην μοντέρνα αστρολογική συμβουλευτική των σχέσεων μέσα από αυτό το πρίσμα – και για να σας απομακρύνω από μερικές πλανητικές παραδόσεις που έχουν χάσει την χρησιμότητα τους με την πάροδο του χρόνου.
Ένα λεπτό πριν είπα « αυτό που ονομάζω εγώ γάμο» γιατί θέλω να τιμήσω δύο γεγονότα : πρώτα, ο Θεός έφτιαξε αρκετούς ομοφυλόφιλους ανθρώπους και αναγνωρίζω τις δεσμεύσεις τους και τις ονομάζω «γάμους» σε αυτό το άρθρο. Κατά δεύτερον, μεταξύ ετεροφυλόφιλων δεν είναι όλοι το ίδιο πρόθυμοι να συμπληρώσουν γραφειοκρατικά χαρτιά σχετικά με την κατάσταση της σχέσης τους. Όταν λέω «γάμος» από εδώ και στο εξής, εννοώ απλώς έναν δεσμευμένο, ανεπίσημο σεξουαλικό δεσμό που έχει κρατήσει για περισσότερο από δύο ντουζίνες συνεχόμενα σαββατοκύριακα και στην οποία και οι δύο άνθρωποι προσεύχονται να κρατήσει πολύ περισσότερο.

Ένα από τα αληθινά πρότυπα που βαθμιαία αλλάζουν στην κουλτούρα μας είναι ότι ο γάμος γίνεται προαιρετικός. Δεν ήταν πάντοτε έτσι. Στο μεγαλύτερο μέρος της ανθρώπινης ιστορίας, ήμασταν καλλιεργητές, περιορισμένοι στις φάρμες, άνθρωποι. Αν ο γάμος μας δεν ήταν και τόσο ικανοποιητικός, η επιλογή να βρούμε ένα διαμέρισμα στην άλλη άκρη της πόλης δεν ήταν ούτε στο ελάχιστο όσο εφικτή είναι σήμερα. Ένας άνδρας που εγκατέλειπε την φάρμα του γινόταν ένας ληστής ή ένας ζητιάνος. Η γυναίκα που έκανε το ίδιο, μία ζητιάνα ή μία πόρνη. Υπεραπλουστεύω, φυσικά…αλλά όχι υπερβολικά. Με δυο λόγια, σε όλη την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, ο γάμος θα μπορούσε να εξισωθεί με την επιβίωση. Ένας αστρολόγος που θα καλούνταν να αξιολογήσει έναν πιθανό γάμο θα εργαζόταν μέσα στα πλαίσια αυτής της βασικής υπόθεσης: το διαζύγιο μπορεί να σημαίνει θάνατο.
Εκεί που ο γάμος μπορούσε να εξισωθεί με την επιβίωση, υπήρχε φυσικά δοθεί πολύ μεγάλη αξία στην «αρμονία» - με οποιοδήποτε κόστος μπορεί να είχε με την έννοια της μαγείας, του πάθους και ακόμα της επικοινωνίας. Οτιδήποτε, περιλαμβανομένης της ειλικρίνειας, που μπορούσε να τα κάνει ρόιδο το φοβόντουσαν…και αυτή ήταν μια λογική συμπεριφορά εφόσον ο χωρισμός ήταν πιθανώς απειλή για την ζωή. Το μόνο που μετρούσε ήταν οι δύο άνθρωποι να μην πιέζουν τα κουμπιά ο ένας του άλλου με τρόπους που μπορούσαν να βάλουν σε κίνδυνο αυτήν σταθερότητα που εξασφάλιζε την επιβίωση τους. Από πολιτισμική άποψη, μόλις τώρα βγαίνουμε από τον ζυγό αυτών των πεποιθήσεων.

Η αρμονία έχει εμφανή θέλγητρα, αλλά ας κοιτάξουμε όσο πιο διεισδυτικά μπορούμε στην σκοτεινή της πλευρά. Αυτές οι «καλές» όψεις που έχουμε εκπαιδευτεί να εκτιμάμε μπορούν να γίνουν εξαιρετικά ληθαργικές. Όταν είμαστε σε αρμονία με κάποιον, μπορεί να υπάρχει μία πολύ ασυνείδητη συμπαιγνία με την έννοια των ψεμάτων πάνω στα οποία συμφωνούμε… δύο αλκοολικοί που αποφασίζουν ότι είναι αρκετά νηφάλιοι για να πάνε μέχρι το υπερκατάστημα για να πάρουν ακόμα μια εξάδα μπύρες πριν κλείσει, μπορεί να είναι σε απόλυτη αρμονία μεταξύ τους! Υπάρχουν τρίγωνα και εξάγωνα που ενεργούν για εσάς! Όπως οι αλκοολικοί ετοιμάζονται να πάρουν το αυτοκίνητο τους και πιθανότατα να σκοτωθούν ή να σκοτώσουν κάποιον άλλο, ένας φίλος παρουσιάζεται, συνειδητοποιεί τι συμβαίνει, αρπάζει τα κλειδιά του αυτοκινήτου τους και τους ρίχνει έξω πάνω στο σκουρόχρωμο γρασίδι. Είναι μια άσχημη κατάσταση. Πολλές κατάρες και άλλα ξεστομίζονται – και πολύ πιθανό να έχουν σωθεί ζωές. Καλώς ήρθατε στις «κακές» όψεις… έναν άνευ αξίας, παραπλανητικό όρο που εμείς οι αστρολόγοι στ’ αλήθεια χρειάζεται να πετάξουμε.
Ένα αδέσμευτο άτομο είναι ένα απολύτως βιώσιμο πλάσμα σήμερα. Ο γάμος είναι δύσκολος. Γιατί να ασχοληθούμε με αυτόν; Ακόμα και οι σεξουαλικές μας ανάγκες μπορούν να απαντηθούν με μια ποικιλία άλλων τρόπων συνήθως χωρίς σοβαρές αντεγκλήσεις στον μοντέρνο κόσμο. Στις μέρες μας , εκτός αν είμαστε σοβαρά περιορισμένοι από πρακτικούς λόγους ή αν έχουμε σοβαρή ανάγκη απο ψυχοθεραπεία, τείνουμε να μην επιλέγουμε να παραμείνουμε σε μία σχέση στη οποία «κάτι λείπει». Τι χρειάζεται λοιπόν ώστε να υπάρξει αυτό το «κάτι»; Με δυο λόγια, αυτό που χρειάζεται είναι πολλοί από τους αστρολογικούς μηχανισμούς που οι παραδοσιακές προσεγγίσεις μας δίδαξαν να φοβόμαστε, απεχθανόμαστε και αποφεύγουμε: τις «κακές» όψεις, πολύ Πλουτώνια δράση, έντονα στοιχεία Ογδόου οίκου.

Γυρίστε πίσω στις αποθήκες των αναμνήσεων σας και σκεφτείτε μία σχέση που δεν εξελίχθηκε όπως έπρεπε. Ήταν παθιασμένη, έντονη και γεμάτη ιερή σεξουαλικότητα. Ήσασταν βέβαιοι ότι η ζωή σας θα ξεδιπλωνόταν σε ένα υψηλότερο επίπεδο απο αυτό το πρώτο φιλί και μετά. Ήταν προορισμένο να είστε μαζί. Και έξι μήνες αργότερα: πούφ. Κάποιο πρόβλημα στο να συνδεθείτε με αυτή την ιστορία; Δεν το νομίζω. Τώρα αναλύστε αυτή την σχέση από μια παραδοσιακή αστρολογική οπτική. Σχεδόν εγγυημένα, μπορείτε να κάνετε μία αποτελεσματική νεκροψία… «Α, ναι. Κοίταξε αυτό. Ο απαίσιος, ψυχωτικός της Πλούτωνας τετραγώνιζε την φτωχή, αθώα Αφροδίτη μου,» και τα λοιπά. Μια προσεκτική ανάλυση του σχηματισμού θα αποφέρει μία πολύ ακριβή κατανόηση του τι πήγε στραβά – αλλά θα σας πει ψέματα με πολύ κύρος επίσης! Αγνοεί εντελώς τις ανώτερες εξελικτικές πιθανότητες που υπονοούνται μέσα σε αυτό τον σχηματισμό. Ακόμα πιο δραματικά, αυτό το είδος της αστρολογικής ανάλυσης αποτυχαίνει παταγωδώς να υπολογίσει αυτό το αίσθημα του ιερού πάθους, όσο εφήμερο κι αν ήταν αυτό.
Αν ο Πλούτωνας σου τετραγωνίζει την Αφροδίτη μου, πιθανότατα έχεις την ικανότητα να καταλάβεις οποιαδήποτε χαριτωμένα, Αφροδίσια παιχνίδια κι αν παίξω. Ίσως οι γλυκείς μου χειρισμοί δεν πιάνουν σε σένα. Ίσως η ήπια διπλωματία μου για σένα είναι τόσο διάφανη, όσο το γυαλί ενός παράθυρου. Ίσως, με σένα, απλά δεν μπορώ να κρυφτώ. Ίσως μου εναντιώνεσαι σχετικά με αυτό…και φυσικά, σαν αποτέλεσμα, ίσως αισθάνομαι ότι «μονίμως ασχολείσαι μαζί μου», «ότι έχεις ορίσει τον εαυτό σου ψυχολόγο μου», ότι «η ανάγκη σου για δύναμη και έλεγχο» ταράζει την σεξουαλικότητα μου – όλες τις συνηθισμένες ερμηνείες του σχηματισμού. Και ίσως η αλήθεια πίσω από αυτές τις λέξεις βουλιάζει το ρομαντικό μας πλοίο, όπως ο μάντης θα προέβλεπε. Αλλά ίσως, απλά ίσως, σε ακούσω. Θα επηρεάσεις Πλουτώνια την Αφροδίτη μου, φέρνοντας στην συνειδητή μου αντίληψη συγκεκριμένα, ολισθηρά, αμυντικά παιχνίδια που παίζω. Ίσως δώσω χάρη στον εαυτό μου και σε εμπιστευτώ αρκετά ώστε να επιτρέψω σε αυτή την ταπεινή συνειδητοποίηση να συμβεί. Ίσως να γίνω καλύτερος άνθρωπος εξαιτίας αυτού.Ίσως αυτό που λέω στην πραγματικότητα είναι ότι η ψυχή μου εξελίσσεται εξαιτίας του αντίκτυπου που έχεις πάνω μου.

«Κάτι λείπει.»Τι σημαίνει αυτό;Πολλοί άνθρωποι θα σκεφτόντουσαν αμέσως το σεξουαλικό πάθος. Θα είχαν δίκιο. Αλλά τι συντηρεί το σεξουαλικό πάθος; Ο Θεός ξέρει πόσο εύκολο είναι να το ανάψεις! Αλλά το πάθος που διαρκεί – ιδού το Άγιο Δισκοπότηρο.
Η πρόταση μου, βασισμένη στην εμπειρία της συμβουλευτικής σε μοντέρνους ανθρώπους, είναι οτι το σεξουαλικό πάθος είναι μια λειτουργία του πνευματικού πάθους, τουλάχιστον μετά από τις πρώτες εβδομάδες. Ποιο είναι το ήμισυ των ορμονών; Το όχι για πολύ. Και το πνευματικό πάθος διατηρείται από αμοιβαία πνευματική ανάπτυξη, η οποία με την σειρά της είναι μια λειτουργία των τρόπων που πιέζουμε ο ένας τον άλλον να εξελιχθούμε ( σκληρές όψεις) , επομένως είναι η λειτουργία των τρόπων που σιωπηλά συνωμοτούν με την άρνηση, λήθαργο και την ατελείωτη τηλεόραση( εύκολες όψεις).
Θα ήθελα πραγματικά να δώσω έμφαση στο ότι αυτό που εννοώ λέγοντας «αμοιβαία πνευματική ανάπτυξη» έχει ελάχιστη σχέση με τα κοινά συστήματα αξιών ή φιλοσοφίες και έχει μηδενική σχέση με οποιοδήποτε είδος αέρινου «πετάγματος στο φώς». Οι σχέσεις που βασίζονται σε τέτοια ρευστά δεδομένα διαρκούν περίπου ένα μήνα και μετά οι δύο εραστές δηλώνουν με ευλάβεια ότι «η κοινή τους εργασία έχει τώρα τελειώσει». Αυτό για το οποίο μιλάω είναι η τολμηρή, ταπεινωτική δουλειά της αποκάλυψης- ηθελημένης ή όχι- όλων των ελαττωμάτων και πληγών τα οποία με αργό τρόπο θα ξεπλέξουμε μαζί… και αργά θα γινόμαστε πιο λογικοί και σοφοί μαζί. Χωρίς αυτό το κοινό ταξίδι , χωρίς αυτή την βαθύτερη απογύμνωση, το πνευματικό πάθος δεν υπάρχει και το σεξουαλικό πάθος εξανεμίζεται ανεξάρτητα από το πόσο φλογερό και ακαταμάχητο μπορεί να ήταν αρχικά. « Κάτι λείπει.»

Ας κρατήσουμε τα πόδια μας στην γη ωστόσο. Αν βρίσκεστε σε μια δεσμευμένη σχέση, πόσες «αναπτυξιακές εμπειρίες» θέλετε ακριβώς να αντιμετωπίσετε μέσα σε μια οποιαδήποτε εβδομάδα; Κοινή λογική: η ψυχική ανάπτυξη είναι μια εξουθενωτική εργασία και το λίγο μπορεί να χρειαστεί πολύ καιρό. Χρειαζόμαστε και μερικά τρίγωνα και εξάγωνα και χαρούμενες συνόδους μεταξύ μας, ακριβώς ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε την καθημερινή πραγματικότητα μαζί.
Τώρα τραβήξτε το λιγάκι: πόσες αναπτυξιακές εμπειρίες πρέπει να έχουμε σε έναν οποιονδήποτε χρόνο; Μια συγκεκριμένη δεκαετία; Θέλετε πραγματικά μια τέλεια, σιωπηλή, όπου τίποτα δεν συμβαίνει ποτέ, ειρήνη με τον σύντροφο σας; «Δώσε μου το τηλεκοντρόλ, γλύκα.» Θυμηθείτε: αυτό το είδος της ειρήνης έρχεται με το τίμημα του λήθαργου, της συνωμοσίας και κοινής εθελοτυφλίας – εκτός αν κάνετε ήδη εξαιρετική δουλειά με λεπρούς.

Για μένα, στις πραγματικότητες των αστρολογικών συμβουλευτικών δωματίων, υπάρχουν δύο αμετάβλητες προϋποθέσεις:
  • Δεν υπάρχει κανένα είδος αστρολογικής αλληλεπίδρασης μεταξύ δύο ανθρώπων που να είναι έμφυτα τόσο γλυκό, που αρκετός εγωισμός, σύγχυση για το σεξ ή ανωριμότητα, να μην μπορούν να το μετατρέψουν σε πικρό.
  • Δεν υπάρχει κανένα είδος αστρολογικής αλληλεπίδρασης μεταξύ δύο ανθρώπων που να είναι έμφυτα τόσο πικρό, που αρκετή υπομονή, αφοσίωση και ταπεινοφροσύνη να μην μπορούν όχι μόνο να του δώσουν διάρκεια, αλλά και να δημιουργήσουν κάτι πολύτιμο και για τους δύο ανθρώπους.


Υπό από αυτές τις κεντρικές αρχές, αυτό που μου αρέσει να βλέπω όταν δυο άνθρωποι σχεδιάζουν μία δέσμευση είναι πολύ βασική αρμονία και συμφωνία – ειδικότερα κάποιες σημαντικές συνόδους, τρίγωνα και εξάγωνα ανάμεσα σε εκείνα τα τρία βασικά δομικά στοιχεία μέσα στον αστρολογικό χάρτη: Ήλιο, Σελήνη και Ωροσκόπο. Αυτά βοηθούν τους ανθρώπους να τα «πηγαίνουν καλά». Να προσθέσω εν συντομία ότι δεν με ενοχλεί να βλέπω κάποια σημαντικά τετράγωνα, αντιθέσεις, χιαστί ή ενάμισι τετράγωνα ανάμεσα σε αυτά τα τρία επίσης- αυτά αποτελούν απλώς πρώτη ύλη για τον εξελικτικό μύλο. Χρειαζόμαστε λίγο και από τα δύο- τον λήθαργο της ειρήνης και τις ζωηρές εντάσεις.
Μία παρατήρηση που θα με τρόμαζε σε αυτό το θεμελιώδες στάδιο της ανάλυσης θα ήταν να μην υπάρχουν καθόλου κύριες, Πτολεμαϊκές όψεις ανάμεσα στα ζευγάρια του Ήλιου, Σελήνης και των Ωροσκόπων. Το παλιό γνωμικό της ωριαίας «Αν δεν υπάρχουν όψεις, δεν υπάρχει δράση» εφαρμόζεται με ακρίβεια και στην συναστριακή εργασία ειδικά όσον αφορά την « πρωταρχική τριάδα». Πολλά διαφορετικά είδη σχέσεων λειτουργούν, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ μια βαθύτερη πρόκληση από την έλλειψη Πτολεμαϊκών συναστριακών όψεων ανάμεσα σε αυτά τα τρία σημεία. Αυτό θα έμοιαζε πολύ με το να κοιμάσαι με κάποιον από άλλο πλανήτη. Αντιπροσωπεύει όχι τόσο την σύγκρουση, όσο την έλλειψη επικοινωνίας, εμπλοκής και ενέργειας.

Προχωρώντας πέρα από τους Ήλιο, Σελήνη και Ωροσκόπο και λαμβάνοντας υπόψη όλες τις διαφορετικές πλανητικές όψεις, θα έλεγα ότι ένας καλός κανόνας προσέγγισης στις συναστρίες είναι ότι όσο περισσότερες όψεις υπάρχουν μεταξύ δύο ανθρώπων, τόσο περισσότερη «κόλλα» κρατάει την σχέση δεμένη, για καλό ή για κακό. Εδώ αναφέρομαι στις όψεις γενικά, όχι μόνο τις παραδοσιακά «καλές» όψεις.
Ακόμα και οι δυσκολότερες όψεις αποτελούν «κόλλα» - απλά ένα πιο απαιτητικό και παθιασμένο είδος. Η λογική μου είναι ότι όταν αλληλεπιδρούμε κοινωνικά με ανθρώπους με τους οποίους απλά δεν έχουμε πολλά να συμβαίνουν από πλευράς όψεων, έχουμε την τάση να κάνουμε ευχάριστους φυλετικούς θορύβους με το στόμα και να προχωράμε γρήγορα σε πιο ενδιαφέροντα πεδία ενέργειας. Αν καταλήξουμε στο κρεβάτι, ή χειρότερα, σε σχέση με κάποιον που είναι έτσι, πρόκειται για τον θρίαμβο των ψευδαισθήσεων, δημιουργημένων από απλό πόθο ή ψυχολογική προβολή, ένεκα προσοχής στις δικές μας καρδιές, ψυχές και αισθήσεις. Κατά το πλείστο όμως αυτές οι σχέσεις απλούστατα δεν συμβαίνουν. Ο Ram Dass, σχολίασε ότι τα σεξουαλικά κέντρα της αντίληψης χωρίζουν τον κόσμο στους «επιθυμητούς», στον «ανταγωνισμό για αυτούς που είναι επιθυμητοί» και στους «άσχετους». Οι άνθρωποι με τους οποίους δεν έχουμε αρκετές αλληλεπιδράσεις όψεων είναι βασικά οι «άσχετοι», ακόμα κι αν διαθέτουν ελκυστική εμφάνιση.

Προοπτική: Αυτό για το οποίο γράφω εδώ, όπως έχω ήδη πει, αποτελεί την δική μου εμπειρία στο δωμάτιο της συμβουλευτικής. Έχω δει αμέτρητα ,αρμονικά από αστρολογική άποψη, ζευγάρια να χωρίζουν και έχω δει μερικούς γάμους να κρατάνε μια ζωή, την στιγμή που ένας μάντης μπορεί να ήταν πολύ απαισιόδοξος σχετικά με τις προοπτικές τους. Αλλά οι άνθρωποι επιλέγουν μόνοι τους τις αστρολογικές συμβουλές. Δεν αποτελούν τον γενικότερο πληθυσμό. Υποθέτω ότι αν προσπαθούσαμε να βρούμε στατιστικά παραδείγματα για την πρόβλεψη απλώς σταθερότητας και τίποτα παραπάνω σχετικά με τον γάμο μέσα στο ανθρώπινο φάσμα, θα ακολουθούσα τον παλαιό τρόπο σκέψης : δώστε μου τόνους από τρίγωνα και εξάγωνα, τόνους από αρμονία. Τότε θα μπορούν να κάθονται ειρηνικά μαζί μπροστά στην τηλεόραση , ίσως για δεκαετίες και να μην ενοχλούν ο ένας τον άλλο και τόσο πολύ.
Αλλά για τα είδη των ανθρωπίνων όντων που με βοηθάνε να πληρώνω τους λογαριασμούς μου, αυτό το είδος της ληθαργικής συμπαιγνίας δεν είναι αυτό που γυρεύουν. Αυτοί είναι γενικά πιο δυναμικοί, προσανατολισμένοι στην ανάπτυξη, άνθρωποι – αλλιώς δεν θα βρισκόντουσαν στο γραφείο μου! Είναι φανερό ότι θα αναμειχθούν στις δικές τους ζωές και θα αφήσουν συχνά σχέσεις που δεν οδηγούν πουθενά. Με αυτά τα είδη των ανθρώπων, εστιάζω πολύ την προσοχή μου στις πιο σκληρές συναστριακές όψεις μεταξύ τους. Προσπαθώ να είμαι ρεαλιστής. Τους λέω ότι δεν θα καταλάβουν ποτέ ο ένας τον άλλο από κάποιες πλευρές. Δίνω έμφαση στο ότι αυτό το είδος του εκνευρισμού δεν είναι τόσο άσχημο – αν το χειριστούν σωστά, θα τους κρατήσει σε εγρήγορση. Απλά προσφέρομαι να προσπαθήσω να ξεμπερδέψω τις μπερδεμένες γραμμές των παρανοήσεων. Θα προσπαθήσω να κάνω την Jill να αναγνωρίσει τους εξελικτικούς λόγους πίσω από την ανάγκη του Jack να αποτραβιέται συναισθηματικά ανά περιόδους. Θα βοηθήσω τον Jack να σέβεται την ανάγκη της Jill να ερευνά την εσωτερική του ζωή. Θα προσπαθήσω να δημιουργήσω ένα είδος αντικειμενικής συμπόνιας μέσα στον καθένα τους ως προς τον άλλο. Αλλά ποτέ δεν θα προσπαθήσω να τους κάνω ούτε και να συμβιβάσουν τις βασικές τους ανάγκες – αυτό θα το χαρακτήριζα σαν ένα έγκλημα κατά του ανθρώπινου πνεύματος.

Ακόμα και στις ευκολότερες όψεις, προσπαθώ να μην είμαι παθητικός. Το «Ω αυτό είναι όμορφο» μπορεί να αποτελεί ένα ενθαρρυντικό σχόλιο, αλλά δεν πάει πολύ μακριά από άποψη συγκεκριμένης χρησιμότητας. Ας πούμε ότι η Jill έχει τον Δία στον Τοξότη στον Ένατο Οίκο της. Ο οποίος σχηματίζει τρίγωνο με τον Άρη του Jack στον Κριό και Πέμπτο Οίκο. Για να είμαστε δίκαιοι, υπάρχει ένας καλός βαθμός τολμηρότητας μέσα στον καθένα τους. Θα αισθανθούν την ενεργειακή τους αρμονία δέκα δευτερόλεπτα από την στιγμή της γνωριμίας τους. Θα χαμογελάσουν – ασυνείδητα προσδοκώντας αυτό το ενδεχόμενο του ταξιδιού στην Ινδία που θα κάνουν μαζί σε εννέα χρόνια.
Τώρα, μπορεί οκτώ χρόνια αργότερα να έρθουν σε μένα για μία ανάλυση της συναστρίας τους. Η δουλειά μου είναι να τους υπενθυμίσω να κλείσουν εκείνο το ταξίδι στην Ινδία! Ίσως μέσα στην ρουτίνα της καθημερινής ζωής, κόλλησαν στα άμεσα και το ξέχασαν. Έχουν αμελήσει αυτό που τους θρέφει σαν ζευγάρι. Χρειάζονται μια μικρή υπενθύμιση σχετικά με το πώς τα ταξίδια και οι περιπέτειες που μοιράζονται, καλλιεργούν τα καλά πράγματα που βρίσκονται στην καρδιά του κοινού τους σκοπού.
Το σημαντικό είναι ότι, ακόμα και οι «εύκολες» όψεις απαιτούν φροντίδα και τροφή προκειμένου να εξελιχθούν σε οτιδήποτε μπορούν να γίνουν – θυμηθείτε : η σκοτεινή τους πλευρά είναι ο λήθαργος. Ο θησαυρός μπορεί να βρίσκεται στην πίσω αυλή, αλλά θα πρέπει και πάλι να τον ξεθάψουν.

Μιλάω κατηγοριοποιώντας σε «εύκολες» και «σκληρές» όψεις. Βασικά με το « εύκολες» εννοώ τα τρίγωνα και εξάγωνα. Με το «σκληρές», εννοώ τετράγωνα και αντιθέσεις. Θα μιλήσουμε για τις ελάσσονες όψεις σε ένα λεπτό, αλλά τώρα πρέπει να λογαριαστούμε με την μοναδική πιο σημαντική όψη όλων: την σύνοδο. Αυτή ακολουθεί το δικό της ξεχωριστό σετ κανόνων και δεν ταιριάζει εύκολα σε ένα «εύκολο» ή « δύσκολο» καλούπι, όπως ταιριάζουν οι υπόλοιπες. Να ένας καλός τρόπος να το συλλάβουμε:
  • Μερικοί πλανήτες είναι από την φύση τους «ήπιοι» : Η Σελήνη, Αφροδίτη, Δίας, Ποσειδώνας.
  • Μερικοί πλανήτες είναι από την φύση τους «σκληροί»: Ο Ήλιος, Άρης, Κρόνος, Ουρανός, Πλούτωνας.
  • Ο Ερμής, ως συνήθως, φαίνεται να αποτελεί μία ειδική περίπτωση. Μερικές φορές εμφανίζεται «δύσκολος», ειδικά όταν έρχεται σε επαφή με έναν σκληρό πλανήτη. Άλλες φορές εμφανίζεται « ήπιος» ειδικά όταν συνδέεται με έναν ηπιότερο πλανήτη.


Τώρα, με τις συνόδους, ο κανόνας είναι απλός. Οι σύνοδοι μεταξύ σκληρών και ήπιων πλανητών είναι « σκληρές», ενώ οι σύνοδοι μεταξύ δύο «ήπιων» πλανητών ή δύο «σκληρών» είναι εύκολες. Στην πραγματικότητα είναι αρκετά θέμα διαίσθησης.

Η Σελήνη συμπαθεί τον Ποσειδώνα – αν η Σελήνη σου κάνει σύνοδο με τον Ποσειδώνα μου, αυτό γενικά βιώνεται ως βολικό και άνετο…απλά να θυμάστε ότι « εύκολο» δεν σημαίνει «καλό».
Θα μπορούσαμε να κολλήσουμε σαν τρελοί στις συναισθηματικές μας ψευδαισθήσεις μέχρι τα ρομαντικά κάστρα μας από τραπουλόχαρτα να γκρεμιστούν. Αλλά θα μπορούσαμε επίσης να αισθανόμαστε μία ρευστή, φυσική πνευματική ταύτιση, ένα εύκολο "Σεληνο-Ποσειδώνιο" αίσθημα της γνώσης του ενός για τον άλλο φυσικά και ψυχολογικά, ακόμα και χωρίς λέξεις. Είτε αληθινό είτε ψευδαίσθηση, είναι ωραίο συναίσθημα.

Αντίστοιχες αλληλεπιδράσεις συμβαίνουν όταν ο Άρης σου σχηματίζει σύνοδο με τον Ουρανό μου. Αυτή είναι «σκληρού» με «σκληρό» και ενώ τα πυροτεχνήματα μπορεί να είναι φαντασμαγορικά, υπάρχει ένα τύπου «γενναίων συντρόφων στα όπλα» αίσθημα, που ενεργοποιείται. Ο Άρης και ο Ουρανός καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο πολύ καλά. Η τραχιά τους φύση ταιριάζει. Θα «μαλώνουμε καλά», που αποτελεί πολύτιμο εφόδιο στον αληθινό κόσμο των ενήλικων σχέσεων.

Αν η Σελήνη μου είναι σε σύνοδο με τον Άρη σου – «ήπιος με σκληρό» - αυτή είναι μια διαφορετική υπόθεση. Οι ευαισθησίες μου και συναισθηματικές μου ανάγκες (Σελήνη) εκτίθενται στις αιχμηρές άκρες σου (Άρης). Τώρα ίσως αυτό να τους κάνει του κόσμου τα καλά! Ίσως με πιέσεις, συνειδητά ή ασυνείδητα, να είμαι πιο δυναμικός σχετικά με όσα θέλω και χρειάζομαι. Κάνεις την Σελήνη μου πιο μαχητική(martialize). Από μια εξελικτική άποψη, μπορεί να είναι ένα πολύ όμορφο πράγμα και είναι δουλειά του αστρολόγου να δώσει έμφαση και να υποστηρίξει αυτή την δυνατότητα. Όμως οι συναστριακές όψεις Σελήνης- Άρη δεν είναι συνήθως και τόσο ευχάριστες. Ίσως προβάλλω πάνω σου την ιδέα ότι είσαι ο «βαρύς», ενώ εσύ προβάλλεις πάνω μου την ιδέα ότι είμαι «ο λαπάς». Ίσως, σύμφωνα με σένα, πάντοτε «αντιδρώ υπερβολικά», ενώ, σύμφωνα με μένα, εσύ πάντα «μαλώνεις» ή « προκαλείς».
Ο Ερμής αναμειγνύεται με οτιδήποτε – καλύτερα να εφαρμόζετε την λογική μας για « εύκολες όψεις» σε όποιες συναστριακές συνόδους εμπλέκεται ο Ερμής.

Μίλησα για το ότι επηρεάζεις «άρεια»(martialize) την Σελήνη μου. Νωρίτερα χρησιμοποίησα ένα παράδειγμα στο οποίο επηρεάζεις «πλουτώνια» (plutonify)την Αφροδίτη μου. Η σύζυγος μου, Jodie Forrest και εγώ εισάγαμε αυτή την γλώσσα το 1989 στο βιβλίο μας Skymates: “The astrology of Love, Sex and Intimacy”. Ίσως οι λέξεις να ακούγονται αστείες, αλλά τις θεωρήσαμε χρήσιμα εργαλεία για την σύλληψη της πραγματικής ανταλλαγής ενέργειας που συμβαίνει μέσα σε μια σχέση. Το κλειδί είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι κάθε συναστριακή όψη είναι αμφίδρομη: κάνεις κάτι σε εμένα και αντιδρώ κάνοντας κάτι σε σένα.
Αν ο Ήλιος σου σχηματίζει μια οποιαδήποτε όψη με την Σελήνη μου – μία κλασσική και κοινή συναστριακή σύνδεση – τότε επηρεάζεις με τον Ήλιο την Σελήνη μου ενώ εγώ με την Σελήνη μου τον Ήλιο σου. Πιέζεις τις συναισθηματικές μου ανάγκες να εκφραστούν δραστήρια ενώ εγώ θρέφω και υποστηρίζω την περηφάνεια σου, την προσωπική σου ταυτότητα και αυτοπεποίθηση.
Το Skymates παρεμπιπτόντως, έχει προς το παρόν εξαντληθεί, αλλά μεταξύ των εκδόσεων Bantam και των εκδόσεων ACS , υπάρχουν αρκετά αντίτυπα εύκαιρα. Η Jodie κι εγώ αυτή την στιγμή ξαναγράφουμε το βιβλίο και ελπίζουμε να έχουμε μία νέα έκδοση μέχρι τα μέσα του 2001.

Αυτές οι «άρειες» (martialize) ή «πλουτώνιες» (plutonify) ενεργειακές αλληλεπιδράσεις εφαρμόζονται ανεξάρτητα από την συγκεκριμένη φύση της συναστριακής όψης – δεν έχει σημασία αν είναι ένα τετράγωνο ή ένα τρίγωνο. Η επιρροή του Ερμή παραμένει επιρροή του Ερμή. Η μόνη διαφορά είναι ότι αν είναι μια εύκολη όψη, τότε αρέσει και στους δύο μας η διαδικασία, ενώ αν είναι μία σκληρή όψη νιώθουμε περισσότερο αγχωμένοι από αυτήν- και ίσως περισσότερο παθιασμένοι και σε επαγρύπνηση σχετικά με την σχέση μας μακροπρόθεσμα.

Πάντοτε, ανεξάρτητα από τις τεχνικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ των χαρτών, θα πρέπει να αναγνωρίζουμε ότι, από μια αστρολογική προοπτική, οποιαδήποτε σχέση πιθανόν να μπορέσει να λειτουργήσει. Η αίσθηση μου είναι ότι από την στιγμή που ένα ζευγάρι δεσμεύεται στην προσπάθεια, ο αστρολόγος θα έπρεπε να δεσμευθεί να τους βοηθήσει. Αρρωσταίνω και νιώθω ντροπή για όλους εμάς όταν ακούω πελάτες να μου λένε κάτι όπως «ο άλλος αστρολόγος μας είπε ότι ο γάμος μας ήταν βασικά αδύνατος». Και πάλι, αν έπρεπε να διαλέξω ένα «ιδανικό», θα έτεινα προς την ποσότητα των κύριων Πτολεμαϊκών όψεων , με μια έμφαση στις επαφές Ήλιου-Σελήνης-Ωροσκόπου. Θα τις έβαζα σε ένα μείγμα από περίπου δύο τρίτα «εύκολων» συναστριακών όψεων και ένα τρίτο « σκληρών» όψεων. Αυτό παρέχει άφθονη από την βασική κόλλα που κρατά τους ανθρώπους μαζί, επιπλέον, μέσα από τις εύκολες όψεις, μια αληθινή αίσθηση φιλίας και άνεσης – και αρκετό καύσιμο για τον εξελικτικό πύραυλο, ώστε να διατηρείται η αίσθηση της «διαδικασίας» ζωντανή. Αυτό είναι το δώρο των πιο σκληρών όψεων. Στον κόσμο αυτό που εισερχόμαστε, αυτή είναι η φόρμουλα που λειτουργεί πιο συχνά σύμφωνα με την δική μου εμπειρία.
Η Jodie και εγώ περάσαμε σε πολλές περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με όλα αυτά στο Skymates, αλλά εδώ ακολουθούν μερικές έννοιες κλειδιά για τις διάφορες συναστριακές αλληλεπιδράσεις. Μερικές προειδοποιήσεις: Σε όλες αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές, αφήνω έξω το ακριβές περιεχόμενο των πλανητών στον γενέθλιο χάρτη του κάθε ατόμου, πράγμα που αποτελεί την αιώνια κατάρα οποιασδήποτε προσέγγισης τύπου «βιβλίου μαγειρικής». Για να γλυτώσουμε χώρο επίσης, μακαρίως παραμελώ τις πιο σκοτεινές πιθανότητες και εστιάζω στις ανώτερες προθέσεις της συναστριακής όψης.
  • Αν ο Ήλιος μου σχηματίζει όψη με έναν πλανήτη στον χάρτη σου (solarize), τότε τον πιέζει να αναδειχθεί ενεργητικά, ζωηρά και δραστήρια μέσα στην ζωή σου.
  • Αν η Σελήνη μου σχηματίζει όψη με έναν πλανήτη στον χάρτη σου (lunarize), τότε θα τον φροντίζει και υποστηρίζει και θα τον κάνει πιο κυκλοθυμικό και πιο ενήμερο σχετικά με τις ανάγκες του.
  • Αν ο Ερμής μου σχηματίζει όψη με έναν πλανήτη στον χάρτη σου (mercurialize), τότε τον πιέζει να μιλήσει, να γίνει πιο ελαστικός, να συλλέξει περισσότερες πληροφορίες, να σκεφτεί για τον εαυτό του και να κατανοήσει την φύση του.
  • Αν η Αφροδίτη μου σχηματίζει όψη με έναν πλανήτη στον χάρτη σου (venusify), τότε τον ζεσταίνει, τον ξελογιάζει και τον παρακινεί στην επιθυμία να συνδεθεί με εμένα και να ανταλλάξει ενέργεια μαζί μου. Μπορεί επίσης να τον «εκπολιτίσει» και να τον ενθαρρύνει να καλλωπιστεί.
  • Αν ο Άρης μου σχηματίζει όψη με έναν πλανήτη στον χάρτη σου (martialize), τότε τον ωθεί προς το θάρρος και τον δυναμισμό, φέρνοντας επίσης στην επιφάνεια οποιονδήποτε θυμό ή εκνευρισμό μπορεί αυτός να περιέχει.
  • Αν ο Δίας μου σχηματίζει όψη με έναν πλανήτη στον χάρτη σου (jovialize), τότε τον ενθαρρύνει και υποστηρίζει, οδηγώντας τον ζητωκραυγάζοντας προς ευρύτερους ορίζοντες, στην θέληση να παίρνει ρίσκα και να πιστεύει περισσότερο στον εαυτό του.
  • Αν ο Κρόνος μου σχηματίζει όψη με έναν πλανήτη στον χάρτη σου (saturnize), τότε τον προσκαλεί να ωριμάσει και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα με τετράγωνη λογική. Του ζητάει να είναι πειθαρχημένος, να κάνει δύσκολες επιλογές με αποφασιστικότητα και να μετατρέψει τις προθέσεις του σε συμπαγείς μορφές.
  • Αν ο Ουρανός μου σχηματίζει όψη με έναν πλανήτη στον χάρτη σου (uranize), τότε τον ωθεί προς την ατομικότητα, την επανάσταση απέναντι στην μυθολογία της «φυλής» και προς τον ελεύθερο πνευματικό πειραματισμό.
  • Αν ο Ποσειδώνας μου σχηματίζει όψη με έναν πλανήτη στον χάρτη σου (neptunify) , τότε τον γητεύει και τον υπνωτίζει, απαλύνοντας τον και γεμίζοντας τον με έμπνευση, πνευματική αναγέννηση και ευφάνταστες εικόνες.
  • Αν ο Πλούτωνας μου σχηματίζει όψη με έναν πλανήτη στον χάρτη σου (plutonify) τότε πυροδοτεί την ανάδυση του ασυνείδητου ή του συνόλου των πληγών που συνδέονται με αυτό, προκαλώντας τον να ωριμάσει και να πραγματοποιήσει τις θεραπευτικές προθέσεις της ψυχής σου.


Αυτή η γλώσσα επιπλέον βοηθά να κωδικοποιήσουμε την κατανόηση μας απέναντι στην συναστριακή οικοθεσία. Αν για παράδειγμα, ο Ποσειδώνας μου πέφτει στον Δέκατο Οίκο σου, θα έχω έναν Ποσειδώνιο αντίκτυπο πάνω στην σταδιοδρομία σου. Αυτό μπορεί να είναι μεγάλη υπόθεση, ή ένα πολύ μικρό κομμάτι της εικόνας, πράγμα που εξαρτάται από δύο παράγοντες: α) την ισχύ του γενεθλίου μου Ποσειδώνα και β) την σημασία της σταδιοδρομίας σου για εσένα, όπως αυτή αποτυπώνεται μέσα στον γενέθλιο χάρτη σου.
Η αλληλεπίδραση θα γινόταν εξαιρετικά πιο έντονη, αν ο Ποσειδώνας μου σχημάτιζε μερικές σημαντικές όψεις με τους γενέθλιους πλανήτες σου, ειδικά μια σύνοδο με έναν πλανήτη σου στον Δέκατο σου Οίκο, ή μία δυναμική όψη με τον κυβερνήτη του Μεσουρανήματος σου.

Μερικοί άνθρωποι ενοχλούνται από τον όρο «ελάσσονες όψεις». Κατανοώ το γιατί. Αυτές οι όψεις μπορεί να είναι ισχυρές, ειδικά η Χιαστί. Ωστόσο επικεντρώνομαι περισσότερο στις κύριες Πτολεμαϊκές όψεις στην τρέχουσα εργασία μου. Φέρουν πολύ μεγάλη ποσότητα ενέργειας. Ο χρόνος μου με ένα ζευγάρι είναι περιορισμένος επομένως θέλω να εστιάσω στα πιο σημαντικά θέματα, τα οποία γενικότερα φαίνονται όχι μόνο περισσότερο από τις κύριες, σε σχέση με τις ελάσσονες όψεις, αλλά επιπλέον μόνο από τις στενότερες κύριες όψεις. Δεν θα έχω χρόνο για να μιλήσω ούτε για όλα τα τετράγωνα και εξάγωνα, κι έτσι τείνω να μην ασχολούμαι πολύ στην πράξη με τα μισά τετράγωνα, διπλά εννεάγωνα και ενάμισι τετράγωνα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ενδιαφέροντα και χρήσιμα. Απλά δεν ταιριάζουν και τόσο μέσα στο πλαίσιο της μίας προσπάθειας, σε συνάντηση δύο ωρών, που είναι ο τρόπος που δουλεύω τον περισσότερο καιρό. Αν νιώθετε έλξη για την εργασία με τις ελάσσονες, γενικότερα θα έλεγα πως τις αντιμετωπίζω σαν «σκληρές» όψεις και οι ανάλογοι κανόνες θα τις μεταφράσουν αποτελεσματικά.
Κλασσικά ο Έβδομος Οίκος είναι ο «Οίκος του Γάμου». Ένας πολύ κοινός τρόπος αντιστοίχισης των σχέσεων είναι να εξετάσουμε τους πλανήτες ενός ατόμου, ειδικά τον Ήλιο, Σελήνη ή Ωροσκόπο, αν πέφτουν μέσα στον Έβδομο Οίκο του άλλου ατόμου. Είναι σημαντικό να μην εμπλακείτε υπερβολικά μέσα στις ξεπερασμένες αντιλήψεις των «επιβλαβών» ή «ευεργετών» πλανητών με αυτόν τον τρόπο – αν ο Κρόνος μου πέφτει μέσα στον Έβδομο σου οίκο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα είμαι ψυχρός ή απόμακρος, ή ότι θα σε εγκαταλείψω. Μπορεί να σημαίνει ότι θα σου προσφέρω μία σοβαρή, ώριμη και προσανατολισμένη στην ανάπτυξη, δέσμευση. Στην πραγματικότητα εξαρτάται από κατά πόσο ανταποκρίνομαι συνειδητά στα θέματα του δικού μου Κρόνου και αυτό δεν μπορείς να το δεις ποτέ σε έναν γενέθλιο χάρτη. Ομοίως, παρόλο που η Αφροδίτη μου πέφτει μέσα στον Έβδομο σου Οίκο μπορεί μεν να υποδεικνύει μια υπέροχα τρυφερή και ρομαντική σύνδεση, μπορεί επίσης όμως να σημαίνει ότι θα σε εκμεταλλευτώ και θα σε αποπλανήσω.
Παρόλο που ο Έβδομος Οίκος συνδέεται ακόμα άμεσα με τις σχέσεις από τους περισσότερους αστρολόγους, όλοι οι υπόλοιποι οίκοι είναι σχετικοί – μιλάμε για την σύνδεση ανάμεσα σε δύο ανθρώπινες ολότητες, τελικά.

Ακόμα θα σας ενθάρρυνα να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή στον Όγδοο Οίκο ειδικά μεταξύ ανθρώπων που μετακινούνται προς τα νέα στυλ σχέσεων όπου η αφθονία και πνευματική συνάφεια στην σχέση τους σημαίνει περισσότερα από την τυφλή αντοχή.
Ο Έβδομος Οίκος πράγματι αφορά τις συνεργασίες γενικά και το «λίπος» που απαιτείται για τις κρατάει να επιπλέουν. Ο Όγδοος εισάγει τα Πλουτώνια θέματα της αμοιβαίας βαθιάς, εσωτερικής εργασίας και ψυχολογικής έντασης. Επίσης συνδέεται περισσότερο με την διάσταση των δεσμών της σεξουαλικότητας από οποιονδήποτε άλλο Οίκο- αν έχετε κάποιον πλανήτη εκεί στον δικό σας γενέθλιο χάρτη θα περιγράφει πολύ πιστά τα είδη των ανθρώπων με τους οποίους είναι πιθανότερο να έχετε την βαθύτερη και πιο υποχρεωτική ενστικτώδη αίσθηση ότι « προορίζεστε να είστε μαζί». Είναι αυτοί οι αόριστοι σεξουαλικοί όροι – χημεία και ηλεκτρισμός – που κανένας δεν μπορεί να ορίσει ικανοποιητικά αλλά που όλοι αναγνωρίζουμε, πολλές φορές απέναντι μας σε ένα γεμάτο δωμάτιο.

Ο Πέμπτος Οίκος συχνά ευτελίζεται σε «Οίκο των ερωτικών περιπετειών». Οι πλανήτες που βρίσκονται εκεί στον γενέθλιο χάρτη σας στην πραγματικότητα συνδέονται με αυτούς με τους οποίους υπάρχει ένα αίσθημα « δουλειάς που πρέπει να ολοκληρωθεί». Είναι ευκολότερο για μένα να κατανοήσω αυτή την αντίληψη με εξελικτικούς, μετενσαρκωτικούς όρους. Αν έχετε τον Ποσειδώνα στον γενέθλιο Πέμπτο σας Οίκο, μπορεί πράγματι να χρειάζεται να διεκδικήσετε κάτι από ένα άτομο το οποίο είναι ένας αναξιόπιστος, οραματιστής ρομαντικός(Ποσειδώνας). Μπορεί να χρειαστεί να τον ελευθερώσετε ή απλά να τον αφήσετε να φύγει και αυτό φυσικά είναι μερικές φορές πολύ ευκολότερο να το λες παρά να το κάνεις. Είναι μισοτελειωμένες δουλειές από το καρμικό παρελθόν, κατά την άποψη μου.
Με τον Ερμή σε αυτή την θέση στον γενέθλιο χάρτη, το άτομο με το οποίο έχετε τις μισοτελειωμένες δουλειές μπορεί να είναι ένας καλός ομιλητής. Με τον Άρη, κάποιος του οποίου ο θυμός παραμένει άλυτος. Μάλλον έχετε ήδη πάρει μια ιδέα – απλά σκεφτείτε τις σκοτεινότερες, πιο αποπλανητικές πιθανότητες που συνδέονται με κάθε πλανήτη και θα βρεθείτε στον σωστό δρόμο.

Αυτά τα είδη των καρμικών θεμάτων που υπερβαίνουν την λειτουργία του «εγώ», αναδύονται επίσης ξεκάθαρα με συναστριακές επαφές στις οποίες εμπλέκονται οι Δεσμοί της Σελήνης. Η μετενσάρκωση και το ευρύτερο μεταφυσικό, εξελικτικό παρελθόν απέναντι στο οποίο ξεδιπλώνεται η αστρολογική ιστορία είναι ένα τεράστιο θέμα, πραγματικά πολύ μεγάλο για να χωρέσει στα πλαίσια αυτού του άρθρου. Τα καλύτερα βιβλία που μπορώ να προτείνω για να ξεκινήσετε σε αυτόν τον τομέα είναι το κλασσικό του Jeffrey Wolf Green, «Pluto: The Evolutionary Journey of the Soul Through Relationships» και το νέο βιβλίο που γράψαμε εγώ κι αυτός μαζί, «Measuring the Night: Evolutionary Astrology and the Keys to the Soul» Τόμος πρώτος. Επί την ευκαιρία ο Δεύτερος τόμος αυτής της δουλειάς θα είναι διαθέσιμος σε λίγους μήνες. Πηγαίνει το αρχικό υλικό πιο μακριά. Ενώ δημοσιεύω βιβλία εντυπωσιάστηκα πολύ με την προσγειωμένη προσέγγιση, στυλ και σοφία του πρόσφατου συναστριακού βιβλίου του Terry Lamb, «Born to be Together» το οποίο εκδόθηκε από το Hay House.

Ο Τέταρτος Οίκος είναι ένα από πιο βασικά – και πιο παραμελημένα- κομμάτια του συναστριακού πάζλ. Οι περισσότεροι από εμάς μαθαίνουμε στο πρώτο μας μάθημα αστρολογίας ότι είναι ο «Οίκος του Σπιτιού». Τον χρησιμοποιούμε τότε για να μιλήσουμε για τα φυσικά μέρη που κατοικούμε, τις οικογένειες καταγωγής μας και για τον εσωτερικό ψυχολογικό μας κόσμο. Όλα αυτά ισχύουν αλλά ας μην αφήσουμε απ’ έξω την αντίληψη ότι, το δοχείο με τον χρυσό στην άκρη του ουράνιου τόξου της αγάπης είναι μία σταθερή, χαρούμενη αίσθηση δεσμών «σπιτιού», που δημιουργούμε, αποδεικνύουμε, διατηρούμε και εμπιστευόμαστε με έναν πολυαγαπημένο σύντροφο. Αυτή είναι η πραγματικότητα του Τετάρτου Οίκου. Οι πλανήτες που βρίσκονται εκεί στον δικό σας χάρτη δείχνουν τις ανάγκες σας και πιθανόν τις αποσκευές σας σε αυτό το κομμάτι. Αν, για παράδειγμα, έχετε την Αφροδίτη στον Τέταρτο Οίκο, τότε το είδος του σπιτιού που θα λειτουργήσει για εσάς θα είναι αυτό που θα έχει διάχυτο ένα ειρηνικό, καλαίσθητο, Αφροδίσιο πνεύμα.
Αυτό βάζει κάποιους περιορισμούς πάνω στο πόσο ικανοποιημένοι θα είστε ζώντας με κάποιον που έχει τον Ήλιο σε σύνοδο με τον Ουρανό στους Διδύμους, σε τετράγωνο με τον Άρη και πέντε πλανήτες να λαχταράνε θερμοπυρηνική χαρά στον Τοξότη!

Αν κάποιος αντιπαραθέτει πολλούς από τους δικούς του πλανήτες μέσα στον Τέταρτο Οίκο σας, αυτός ή αυτή είναι πιθανό να σας γεμίσει με βαθιά, βολικά αισθήματα «οικογένειας». Υπάρχει απλώς μια ανεξήγητη «οικειότητα» εδώ. Οι αμοιβαίες τοποθετήσεις στον Τέταρτο Οίκο είναι συνηθισμένες μεταξύ ανθρώπων που διανύουν τις αποστάσεις μεταξύ τους και αυτό το θεμελιώδες αστρολογικό γεγονός φαίνεται να έχει εξαφανιστεί από τα περισσότερα γενικόλογα συναστριακά βιβλία. Πιθανόν αποτελεί θύμα της παν-πολιτιστικής απώλειας αυτών των πολύτιμων λίθων του στέμματος – την αίσθηση της κοινότητας, οικειότητας και απόλυτης δέσμευσης του ενός στον άλλο, του Τετάρτου Οίκου.
Ένα ακόμη σχόλιο: από όλους τους Οίκους των σχέσεων, θα έλεγα ότι ο Τέταρτος είναι πιθανόν ο πιο «ενήλικος». Το λέω αυτό επειδή σχετίζεται με το στάδιο της σχέσης στο οποίο θα ήταν κατάλληλο να σκεφτούμε να φέρουμε μια νέα ζωή στον κόσμο. Σε μια κοινωνία που το «ενήλικο» έχει φτάσει να σημαίνει « γεννητικά όργανα σε κοινή θέα» , χρειάζεται να κάνουμε λίγο συλλογική θεραπεία σε αυτόν τον τομέα. Θέλω να σκέφτομαι τους αστρολόγους σαν ηγέτες παρά ακόλουθους σε αυτή την σημαντική επιχείρηση.
Ένα τελευταίο σχόλιo: ένας κρίσιμος κρίκος στην συναστριακή αλυσίδα είναι ο σύνθετος χάρτης. Υπάρχει μια ποικιλία τρόπων να τους υπολογίσουμε. Αυτός που δουλεύει καλύτερα για μένα βασίζεται στα μεσοδιαστήματα των πλανητών: στην μισή απόσταση ανάμεσα στον Ήλιο μου και στον Ήλιο σου βρίσκεται ο σύνθετος Ήλιος μας, και ούτω καθεξής . Προτιμώ να χρησιμοποιώ το γεωγραφικό πλάτος του τόπου που ξεκίνησε η σχέση, παρά της τρέχουσας κατοικίας του ζευγαριού. Είμαι επίσης πολύ ανοιχτός στην ιδέα απλώς να παίρνουμε τα μεσοδιαστήματα από όλες τις ακμές των Οίκων, που αποτελεί μία άλλη δημοφιλή μέθοδο.
Οι Σύνθετοι χάρτες αποτελούν ένα μεγάλο θέμα, και μάλλον αξίζουν ένα ξεχωριστό άρθρο. Βασικά τους ερμηνεύετε με ακριβώς τον ίδιο τρόπο που θα ερμηνεύατε έναν γενέθλιο χάρτη, με την εξαίρεση ότι θυμάστε πως συζητάτε την φροντίδα και γαλούχηση της σχέσης σαν ολότητα. Μερικές φορές δύο εσωστρεφή άτομα συναντιούνται και ξεκινούν να κάνουν ξέφρενα πάρτι. Μερικές φορές δύο εξωστρεφή άτομα συναντιούνται και μετακομίζουν σε μία καλύβα στην Αλάσκα. Αυτά δεν αποτελούν συμπαντικούς νόμους, απλά πιθανότητες μέσα στο σύμπαν. Ο Σύνθετος χάρτης προσεγγίζει όλα αυτά, βοηθώντας μας να κατανοήσουμε ποιά είδη κοινών εμπειριών βοηθούν το ζευγάρι να διατηρεί την ζωντάνια και δυνατότητα επιβίωσης του- και αυτό ίσως είναι διαφορετικό από αυτό που χρειάζονται σε ατομικό επίπεδο. Για τις βαθύτερες προοπτικές του Σύνθετου χάρτη, θα σας ενθάρρυνα να βρείτε ένα αντίγραφο του Skymates ,που γράψαμε η Jodie κι εγώ. Για να εμβαθύνετε στις εξελικτικές και μετενσαρκωτικές διαστάσεις του Σύνθετου, θα σας κατευθύνω και πάλι στον Δεύτερο Τόμο του Πλούτωνα, του Jeffrey Wolf Green.

Ολοκληρώνοντας θα ήθελα επιβεβαιώσω ότι δουλειά του αστρολόγου στην πρακτική της συναστρίας δεν είναι να κρίνει τις σχέσεις οποιουδήποτε ή να προφητεύσει σχετικά με την διάρκεια της σχέσης. Η δουλειά μας είναι να διαβάσουμε με ειλικρίνεια τα σύμβολα, να μιλήσουμε για τις ανώτερες δυνατότητες της αγάπης και να ενθαρρύνουμε το ζευγάρι να τις συνειδητοποιήσει, ενώ ταυτόχρονα να τους προειδοποιούμε για τα πιο σκοτεινά μέρη που η παρανόηση μπορεί δημιουργήσει.
Μετά από αυτά, δεν κάνουμε αποδυναμωτικές προβλέψεις. Αντίθετα στεκόμαστε πίσω μέσα στο πνεύμα του σεβασμού και της συμπονετικής καλής πρόθεσης και προσευχόμαστε για την αρχέγονη, ως εκ θαύματος διαρκούς, ζωντανής ανθρώπινης αγάπης…της μηχανής που κινεί την εξέλιξη των ψυχών μας.

Συγγραφέας: Steven Forrest Πρωτότυπος τίτλος: Love Handles:Practical Synastry in Action Πηγή: Love Handles: Practical Synastry in Action | Synastry
Μετάφραση - Απόδοση: Φωτεινή - roadrunner της Ομάδας Editors & Staff του myHoroscope.gr
(κατόπιν έγγραφης άδειας του Συγγραφέα ειδικά για το myhoroscope).
Attached Thumbnails Attached Thumbnails t_rd.jpg  

Παρασκευή 1 Μαρτίου 2013

Πόνος. Συναίσθημα ψυχής ή απλή αίσθηση; 16 Ιουλίου 2007 | 08:56 π.μ.

Πόνος. Συναίσθημα ψυχής ή απλή αίσθηση;

16 Ιουλίου 2007 | 08:56 π.μ.

Ο πόνος είναι ένα συναίσθημα που μπορεί να επηρεάσει την ψυχή και το σώμα. Πρόκειται για μια άσχημη αίσθηση που καταβάλει το εγώ κάθε ανθρώπου. Χωρίζεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες. Στον ψυχικό και στον σωματικό πόνο. Ποιος από τους δύο είναι πιο επώδυνος όμως; Ποιος μένει καιρό και συνεχίζει να πληγώνει;
Σωματικός πόνος
Αν όπως περπατάς πέσεις κάτω και χτυπήσεις άσχημα ο πόνος που θα αισθανθείς είναι δυνατός και σου δημιουργεί νευρικότητα γι’ αυτό που εσύ προκάλεσες στον εαυτό σου.
 Ο πόνος αυτός είναι σωματικός και διαφέρει από κάθε άλλον. Πονάς από κάποιο υπαρκτό τραύμα το οποίο όμως πιθανόν θα περάσει και θα το ξεχάσεις με τον καιρό. Αν μείνει κάποια ουλή ή κουσούρι θα σου θυμίζει πάντοτε εκείνη τη στιγμή.
 Ο πόνος αυτός είναι ανάλογος με το υπαρκτό χτύπημα. Ο σωματικός πόνος είναι αυτός που συνήθως φεύγει οπότε ας μιλήσουμε λίγο για αυτόν που εξακολουθεί να σε πονάει και ίσως κρατήσει για πάντα...

Ψυχικός πόνος
Ο ψυχικός πόνος αποτυπώνεται στο μυαλό και ενεργεί διαφορετικά από οτιδήποτε άλλο. Μέσα από τα γεγονότα που περνούν καθημερινά μπροστά από τα μάτια σου και τις καταστάσεις που δημιουργούνται, κάποια πράγματα μένουν ανεξίτηλα στο χρόνο. Παγώνουν σαν εικόνες μέσα στο μυαλό σου. Να ξεκινήσω λοιπόν με ένα παράδειγμα...
Ήμουν μαζί του και εκείνη η στιγμή ήταν η πιο όμορφη που έχω ζήσει σε ολόκληρη τη ζωή μου μέχρι σήμερα. Απίστευτα συναισθήματα που ένιωθα για πρώτη φορά και δεν ήξερα πως υπήρχαν, κατέκλυζαν το μυαλό και τις αισθήσεις μου. Ένιωθα να κολλάω στη στιγμή και να θέλω να τη ζω συνέχεια. Να μην υπάρξει αύριο. Δε ξέρω τι ήταν αυτό το μαγικό της στιγμής, με κρατούσε όμως με όλες μου τις αισθήσεις εκεί. Με σαγήνευε πλήρως. Λεπτά που εύχεσαι να ζήσεις σαν ώρες πολλές φορές.

Κι όμως. Πλέον εκείνος δεν είναι εδώ. Δεν είναι μαζί μου. Έχει μείνει μόνο αυτή η στιγμή. Έχει μείνει χαραγμένη στο μυαλό μου και δε λέει να βγει.
 Λάθος.
 Όχι μόνο αυτή. Αυτή και αρκετές άλλες παρόμοιες στιγμές το ίδιο δυνατές και όπου και να είμαι και όσο κόσμο να έχω δίπλα μου δε θα ξεχνώ. Θυμάμαι αυτές τις στιγμές και με πονάει. Πλέον με πονάει. Με πονάει που δε μπορώ να τις ξαναζήσω. Δε με κάνει να αισθάνομαι όπως τότε που ζούσα αυτές τις στιγμές. Καμία ευτυχία. Μόνο πόνο...

Ο ψυχικός πόνος είναι μια πληγή που πολύ δύσκολα κλείνει. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος φίλος και ταυτόχρονα ο χειρότερος εχθρός. Υπάρχουν λεπτά ατελείωτα που δε περνούν με τίποτα, ώρες που μοιάζουν ημέρες, σφίξιμο στο στομάχι, απαίσια διάθεση, απίστευτες συμπτώσεις που δε θα παρατηρούσες με τίποτα υπό άλλες συνθήκες και σκέψεις που δε σε αφήνουν να προχωρήσεις μπροστά. Κι όλα αυτά γιατί; Για να σου θυμίζουν.
Για να σου θυμίζουν κάτι που έζησες πρόσφατα και δε το ζεις πλέον. Κι όταν κάνεις αυτό το μικρό βηματάκι να πας μπροστά, τότε οι αναμνήσεις μένουν. Μένουν και σε γυρνούν πίσω πολλές φορές. Και συνεχίζει να σε πονάει. Για πόσο; Για όσο...
Μετά από καιρό λοιπόν, με το χρόνο σα σύμμαχο όσα θεωρείς πως δε σε κάνουν ευάλωτο είναι απλά η δύναμη της ψυχής να αρνηθεί πλέον στον πόνο και στις σκέψεις.

Κάποιες φορές τα καταφέρνει, άλλες όχι. Αν τα όσα έζησες σου περνούν απαρατήρητα τότε δεν είναι δυνατές στιγμές ή κάποιος άλλος πόνος σε κρατάει πιο πίσω. Είναι ένας φαύλος κύκλος βλέπεις. Πάντα κάποιος πληγώνει κάποιον άλλο, πάντα κάποιος δεν εκτιμά κάποιον άλλο, πάντα κάποιος θα πονέσει...
Τα πάντα είναι μέσα στο μυαλό. Η δύναμη του με τρομάζει. Κάθε μας ενέργεια και πράξη είναι αποτέλεσμα των σκέψεων μας.
Αν καταφέρει κάποιος να κατακτήσει τις σκέψεις σου να ξέρεις πως σε έχει δικό του για πάντα.
Πάντοτε έλεγα πως η μεγαλύτερη απιστία γίνεται με τη σκέψη και όχι με τη πράξη. Εκατομμύρια σκέψεις που ποτέ κανένας δε θα μάθει για τον άλλο.
Μπορείς να κάνεις έρωτα με κάποιον και να έχεις στο μυαλό σου έναν άλλον άνθρωπο. Η μεγαλύτερη απιστία για μένα!

Δε θα σε προδώσει όμως ποτέ η σκέψη σου. Κανένας δε θα μάθει ποτέ τίποτα. Κανένας δε θα γνωρίζει. Εσύ όμως θα πονάς. Κάτι πάντα θα σου λείπει. Και το χειρότερο από όλα;
 Δεν είναι οι σκέψεις σου και ο πόνος σου. Είναι η ψεύτικη συμπεριφορά σου στον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου. Η μεγάλη κοροϊδία που δέχεται.
Μακριά από τον πόνο...
Πως όμως μπορείς να το αλλάξεις αυτό; Πως να βγάλεις έναν άνθρωπο, ένα γεγονός, ένα θάνατο, μια κατάσταση, μια τέλεια στιγμή από το μυαλό σου;
 Πως θα μάθεις να μη πονάς, να γίνεις πιο σκληρός και να αντιμετωπίζεις διαφορετικά τα πάντα;
Αν ρωτήσετε εμένα θα σας πω πως δε ξέρω! Έμαθα να ξεχωρίζω τους ανθρώπους που θα με κάνουν να πονέσω και τα καταφέρνω καλά στο να τους εντοπίζω, αλλά πέφτω πάλι στην παγίδα και αιχμαλωτίζομαι μαζί τους. Όπως κάνουμε όλοι μας.

Ο πόνος πολλές φορές συναντάει ή γίνεται το απωθημένο και τα συναισθήματα μπλέκονται πολύ περισσότερο. Κάπως έτσι γεννιούνται τα ψυχολογικά προβλήματα στους ανθρώπους.
 Ο πιο επώδυνος πόνος λοιπόν είναι αυτός που μένει ανεξίτηλος στο μυαλό. Κάποια πράγματα που δε μπορεί ο ανθρώπινος νους να τα ξεπεράσει και τα κρατάει εκεί. Πίσω. Στο υποσυνείδητο. Μέσα του. Κι επειδή εκείνος θέλει ίσως για πάντα να είναι εκεί. Και όσο κι αν είναι ο κολλητός μας ο χρόνος, αυτά κάποτε θα καταφέρουν να ξεπηδήσουν πάλι προς τα έξω και να θυμίσουν.
Να θυμίσουν άσχημα ή ευχάριστα γεγονότα, καταστάσεις, στιγμές και να συγκριθούν με το παρόν.
Αν με ρωτήσεις θα σου πω ότι έμαθα να πονάω. Έμαθα να πληγώνομαι και να προχωράω μπροστά αφήνοντας μόνο τις καλές αναμνήσεις στην άκρη του μυαλού μου. Απλά προσπαθώ να μη σκέφτομαι. Έτσι αντιμετωπίζω ότι δε θέλω πια να υπάρχει στη ζωή μου. Και όσο δε το θέλω πολλές φορές τόσο πιο πολύ συμβαίνει…
Πιστεύω πως ο καλύτερος τρόπος για να ξεπεράσεις ένα γεγονός, ένα πρόσωπο ή στιγμές χαραγμένες στο μυαλό σου είναι αρχικά να το θέλεις πραγματικά. Αυτό δεν ισχύει μόνο στην περίπτωση θανάτου κάποιου προσώπου που αγαπάς.

Αν λοιπόν θέλεις να ξεπεράσεις οτιδήποτε άλλο νέες στιγμές, νέα πρόσωπα και καλύτερη διάθεση θα έρθουν και θα σε βοηθήσουν σίγουρα μαζί με τη βοήθεια του χρόνου.
Και μη ξεχνάς πως είναι πολύ πιθανό οι νέες στιγμές και τα καινούρια πρόσωπα να σου αρέσουν περισσότερο, τόσο που μερικές φορές μπορεί να ξεχάσεις ό,τι προηγούμενο. Αρκεί να το θέλεις. Τότε μόνο ξεπερνάς τον ψυχικό πόνο. Α και θυμήσου... Δεν ευθύνεται ποτέ κάποιος καινούριος άνθρωπος στη ζωή σου για αυτά που σου έκανε κάποιος προηγούμενος.
Εάν δε θελήσεις να ξεπεράσεις γεγονότα και θέλεις να συνεχίζεις να πονάς για οποιοδήποτε λόγο, μη κάνεις κινήσεις που θα πληγώσουν κάποιον άλλο απλά για να δοκιμάσεις εάν μπορείς να ξεπεράσεις το δικό σου παρελθόν ή να περάσεις καλά.
“Nobody loves no one…?” (Song by Chris Isaac – Wicked games)

Γερασιμίδου Αριάδνη
agerasimidou@fe-mail.gr
    

Δεν μου ανήκεις.


Δεν μου ανήκεις.


4 Votes


Την είδα που σε κοίταζε. Σε πλησίασε και σου έδωσε το χέρι. Ανταπέδωσες και τα χέρια σας ήταν πλέον ένα. Δεν μίλησα, τι να έλεγα άλλωστε;  Τα πάντα εξαρτιόταν από σένα. Δεν της απάντησες σε τίποτα, ούτε στα λόγια ούτε στα βλέμματα απλά χαμογέλασες, τράβηξες το χέρι σου, γύρισες την πλάτη και έφυγες. Με είχες δει! Μου το χεις πει και δεν σε πίστεψα ” πάντα θα σε βλέπω να το ξέρεις, ακόμα και στο σκοτάδι θα σε βρίσκω”.
Ήρθες και έκατσες δίπλα μου, σε εκείνο το ξεθωριασμένο παγκάκι με τα γκράφιτι. Σου φάνηκε περίεργο που δεν είχα αντιδράσει και το έδειξες, με ρώτησες το γιατί!
-”Δεν είσαι τρόπαιο για μένα για να σε διεκδικώ, μπορείς να φύγεις αν δεν είσαι ευτυχισμένος, δεν θα σε σταματήσω απλά αν είσαι δίπλα μου ξέρω πως μπορώ να νιώθω ευτυχισμένη. Κατάλαβες τι προσπαθώ να σου πω; Αυτό το αυθόρμητο μου δίνει ευτυχία. Δεν αρκεί να θέλω πρέπει και να θες και να μπορείς αλλιώς δεν … “.
Αυτό σου είπα. Ψύχραιμα, κοφτά. Και εννοούσα κάθε λέξη που ψιθύρισαν τα χείλη μου.
Με κοίταξες με ένα τρυφερό βλέμμα που μαρτυρούσε “ευχαριστώ” αλλά εγώ δεν καταλάβαινα γιατί με ευχαριστούσες. Το κατάλαβες και τότε έλυσες το αίνιγμα.
-”Στα αλήθεια σε ευχαριστώ, δεν θα σου πω κάτι άλλο!Σε ευχαριστώ που δεν με αντιμετωπίζεις ως κτήμα σου. Είναι σπάνιο, σε ευχαριστώ”.
Κατέβασα το κεφάλι μου δεν το περίμενα. Με ξάφνιασες. Κοίταζα το έδαφος λες και περίμενα να γεννήσει μια απάντηση. Μια οποιαδήποτε απάντηση με την ελπίδα πως θα ήταν και η κατάλληλη.
Πέρασαν 5 λεπτά, εγώ κοίταζα κάτω κι εσύ εμένα.
-”Δεν σου ανήκω, δεν μου ανήκεις κι αν στην τελική υπάρχουν τίτλοι ιδιοκτησίας δεν θα τους υπογράψω. Μα αν μου πεις ποτέ πως είσαι δικός μου, τότε ναι θα πω πως στα αλήθεια “μου ανήκει” ένα κομμάτι από τον Παράδεισο”.
Δεν ξέρω με ποια αίσθηση σου καταφέρνεις να αναλύεις πάντα την ουσία των αντιδράσεων μου, όμως το πέτυχες για ακόμα μια φορά. Το “διάβασες” πάνω μου. Φοβόμουν την αντίδραση σου. Την απάντηση σου.
- “Πες στον εγωισμό σου να μην τρομάζει” μου είπες και μου σήκωσες το κεφάλι για να σε κοιτάξω στα μάτια. “Πες του να μην φοβάται δεν μου ανήκεις, μα πες και στην καρδιά σου ένα ευχαριστώ που πάντα δικιά μου θα είσαι”.
Ο φόβος έφυγε. Σου χαμογέλασα. Μου χαμογέλασες. Αυτά θυμάμαι μόνο. Δυο χαμόγελα να χάνονται μέσα σε ένα φιλί. Που μας ανήκει…
27/11/2011
♔DƦάɱα QuƎeи♔
To άρθρo αυτό είναι πνευματική ιδιοκτησία του blog  “Οι Κρυφές μου Σκέψεις” . Απαγορεύεται η αντιγραφή, η δημοσίευση, η αναπαραγωγή ή η μετάδοση του, από οποιονδήποτε και με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την αναγραφή της πηγής. Copyright  Οι Κρυφές μου Σκέψεις® All rights reserved.

Σκαρφάλωσε τρυφερά στο κορμί μας...

Σκαρφάλωσε τρυφερά στο κορμί μας...


photography.gif photography image by El_092991 Είχε καρφωθεί το φεγγάρι...
σπάζοντας το γρανιτένιο μαύρο...
κρυφοκοιτούσε αν ρουφούσαμε το φως...
δαχτυλίδι κυλούσε στα κορμιά μας...
υγρά τα κύτταρα...
νωπές οι αισθήσεις...
κυλούσαν...
μεταμορφώνοντας τους παλμούς...
σε ψιθυριστές μελωδίες...
ταξιδεύοντας τα χείλη στον ουρανό...
γαλάζιες αποχρώσεις οι γεύσεις...
βογκούσαν οι ανάσες...
παρα-σύροντας τις ψυχές μας...
στο μεταξένιο πέπλο του έρωτα...
movement dynamic nude people woman blue abstract experimental keitology
Ξεχνούσα-με τις στεγνές ζωές πίσω μας...
αποβάλλαμε τα σπασμένα κατάρτια...
σε δυο σπηλιές που εγκαταλείψαμε...
θρυμματίζοντας τ' ατσάλινα κάγκελα τους...
αγκαλιάζαμε λαίμαργα τον αγέρα...
τα χέρια έπαιζαν μ' αργές κινήσεις...
στην προβλήτα ενός δικού μας παιδότοπου...
χωρίς κλάματα...
χωρίς δάκρυα...
περιστρεφόμαστε στο θρόνο ενός χαμόγελου...
υπνωτιζόμαστε...
 ενσωματώνοντας το βλέμμα μας σαν μικρά παιδιά...
ρουφούσαμε ακέραιες τις ζωές μας μέσα μας...
ξεχνώντας τον χρόνο τις επι-στροφής...
ατενίζοντας στις ανάσες μας τις στιγμές...
τις δικές μας στιγμές...
Κράτησε με Αγάπη...
στις παρθένες σου Άλπεις...
ανάστησε τους ηφαιστειογενείς οργασμούς μας...
στο κέντρο της ηδονής σου...
ντύσε τα σπλάχνα μας με τον έρωτα...
κράτησε στην κύτη των πηγών σου το μυστικό μας...
μην σταματάς να πλέκεις...
το παραμύθι μας...
ακρωτηρίασε το τέλος του...
ζωγράφισε με νυστέρι στην καρδιά μας...
ανεξίτηλα χρώματα του πόθου...
κάλπασε στην μνήμη το αστείρευτο πάθος...
μην σταματάς την γέννεση...
μην κόψεις ποτέ τον ομφάλιο λώρο απ' το όνειρο...
σκαρφάλωσε τρυφερά στο κορμί μας...
κέντησε με ατσάλινα γράμματα...
χωρίς αναθυμιάσεις...
τον αθάνατο έρωτα...
στο φτερούγισμα της Ψυχής μας...
κράτησε τον επίλογο σαν φυλαχτό...
μην μας αρνηθείς...
Ζωή μου...
~~~
Στέλιος Κ.

Σ' ένα τσουνάμι παρ-σισθήσεων...

Σ' ένα τσουνάμι παρ-σισθήσεων...


Ονειρεύομαι σαν έφηβος...
ακολουθώντας το πέρασμά σου...
μοιράζοντας πολύχρωμα χαρτάκια τις νυχτιές...
γλιστρώ σαν δραπέτης...
να μην μάθουν το μυστικό μας...
να μην φυλακίσουν τις σκέψεις μου...
Σαν νεράιδα σ' αγκαλιάζουν οι ηλιαχτίδες...

κι εγώ ενσωματώνω το βλέμμα μου δίπλα τους...
απλώνομαι σαν φως ν' αγκαλιάσω την μορφή σου...
να κλέψω ένα ίχνος απ' την ανάσα σου...
να ποτίσω την μνήμη μου απ' τα χείλη σου...
αμετανόητος οπαδός στο άβατο της ζωής σου...
δύτης στις άγνωστες διαδρομές σου...
Ένα κόκκινο τριαντάφυλλο θα σου χαρίσω...
λουσμένο απ' τον ιδρώτα της καρδιάς μου...
ξάπλωσε το κορμί σου...
άγγιξε τα βελούδινα χέρια σου στα στήθη...
τρυφερά σαν αύρα...
αφέσου στ' απέραντο γαλάζιο...
ονειρέψου...
την ανάσα μου...
φτερούγισε...
δραπετεύοντας μαζί μου...
στον υπερθετικό βαθμό της ηδονής...
αφήνοντας την μανία του έρωτα στα σπλάχνα μας...
σ' ένα τσουνάμι παρ-αισθήσεων...
που θα ναρκώσει τις αλήθειες μας...
Ψυχή μου...
***
Στέλιος Κ.

ΑΦΡΟΔΙΤΗ , ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ

ΑΦΡΟΔΙΤΗ , ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΨΥΧΗ

Η Αφροδίτη με τις 2 αλλες όψεις της, του Εωσφόρου και του Έσπερου

Ο πλανήτης Αφροδίτη, είναι ο δεύτερος σε απόσταση απο τον Ήλιο, πλανήτης του Ηλιακού μας Συστήματος, και ο κοντινότερος πλανήτης στην Γη. Ως ο φωτεινότερος πλανήτης στον νυχτερινό Ουρανό, ήταν γνωστός ήδη από τους αρχαιοτάτους χρόνους, καθώς είναι εύκολα ορατός με γυμνό μάτι από τη Γη.
Ως το λαμπρότερο άστρο που συνοδεύει το φεγγάρι, έλαβε το όνομα της θεάς της ομορφιάς και του έρωτα, της Αφροδίτης. Ο Πυθαγόρας την ονόμαζε «άλλο ήλιο» (Sol Alter), χάρη στην υπέροχη ακτινοβολία της.
Λόγω του ότι η Αφροδίτη, είναι ορατή στον νυχτερικό ουρανό νωρίς το πρωί, την αυγή πριν την ανατολή του Ηλίου, και λίγο μετά την δύση του Ηλίου, έλαβε επίσης τα ονόματα, Εωσφόρος (αυτός που φέρνει το φως ή την Αυγή) και Έσπερος. Οι αρχαίοι φαντάζονταν τον Εωσφόρο και τον Έσπερο σαν δυο νέους, που κρατούν από έναν πυρσό, αναγγέλλοντας διαδοχικά τον ερχομό της μέρας και της νύχτας.
Ο Εωσφόρος πετώντας στον πρωινό ουρανό προηγείτο του άρματος του Ηλίου, φέρνοντας το πρωινό φως (αυγή) πριν ακόμη ανατείλει ο ήλιος. Ο Εωσφόρος ήταν υιός της Ηούς (Αυγής) και του Αστραίου, αδερφός του Έσπερου, πατέρας της Τηλαύγης και του Κήυκος. Ο Εωσφόρος έλαβε ως σύζυγό του την Κλεόβοια και απέκτησαν δύο θυγατέρες, την Τηλαύγη και τη Φιλωνίδα.


Εωσφόρος και Έσπερος

Ο Έσπερος με τα χρυσά του μαλλιά εμφανίζεται στο νυχτερινό ουρανό και δεσπόζει ανάμεσα στ' άλλα αστέρια, με τη λαμπρότητα και το φως του. Ο Έσπερος ήταν το πιο λαμπρό αστέρι. Όταν ζούσε στη Γη, ήταν ένας ξεχωριστός, για τα χαρίσματα και τις αρετές του, νέος. Λαμπρός, και όμορφος, τιμούσε τους θεούς και διακρινόταν για την ευγένεια του χαρακτήρα του, την σύνεση και την ευσπλαχνία του. Οι θεοί, κάποτε, για να μην ξεχαστεί η μορφή του και να μη χαθεί ποτέ, αποφάσισαν να τον μετατρέψουν σε άστρο, που νωρίς το βράδυ λάμπει και φωτίζει.
Με την επικράτηση του Χριστιανισμού, ο Εωσφόρος αντικαταστάθηκε από τον αυγερινό, ενώ ο Έσπερος από τον αποσπερίτη. Ήταν τότε που ο εωσφόρος, έλαβε ακριβώς τον αντίθετο συμβολισμό. Από έφηβος απαράμιλλης ομορφιάς, που προπορεύεται του άρματος του Ηλίου προαναγγέλλοντας έτσι την αυγή, κάτι που σημαίνει την ζωή την Γη, συνοδευόμενος ενίοτε από την Σελήνη, άλλοτε ως βρέφος στην αγκαλιά της Ηούς, έλαβε τερατόμορφη μορφή, συμβολίζοντας πλέον το σκοτάδι, και την καταστροφή, έχοντας την ίδια σημασία με την εβραϊκή λέξη «satan», «Σατανάς».
Θα πρέπει να σημειωθεί βέβαια, πως αυτή η πρακτική είναι μία συνήθης πρακτική όλων των θρησκειών, καθώς καμία θρησκεία δεν προκύπτει από μία ανθρώπινη πνευματική παρθενογέννηση. (Κοινά αρχετυπικά μοτίβα επαναλαμβάνονται διαχρονικά σε παγκόσμιο επίπεδο). Οι θρησκείες μεταλλάσσονται μαζί με τους λάτρεις στο διάβα του χρόνου, και τελικά η νέα θρησκεία που επικρατεί, παραποιεί χρησιμοποιεί την προηγούμενη, για να επικρατήσει τελικά, διαμορφώνοντας το δικό της θρησκευτικό και λατρευτικό πλαίσιο.
Σχετικά με τους γεννήτορες της Αφροδίτης, δύο είναι οι επικρατέστερες εκδοχές στην αρχαία Ελληνική μυθοπλασία.
Στην πρώτη και αρχαιότερη, είναι κόρη του Ουρανού και της Ημέρας. Στην δεύτερη είναι το αποτέλεσμα της συνένωσης των τεμαχισμένων γεννητικών μορίων του Ουρανού με την θάλασσα.



Η γέννηση της Αφροδίτης

Η Αφροδίτη είναι θεά αιωνίως νέα, αιωνίως ερωτική, που εποπτεύει την ερωτική συνουσία του Κόσμου, έτσι ώστε διασφαλίζεται το φυσικό γίγνεσθαι.
Ως πλανήτης λόγω της λαμπρότητας του στο ουράνιο θόλο, συμβόλιζε αφενός την αρμονία και την ομορφιά του σύμπαντος, και αφετέρου το εσωτερικό κάλεσμα της «Ουρανίας Αφροδίτης», που γεννά στην ανθρώπινη ψυχή, τον «έρωτα» για την ένωση της με την συμπαντική ψυχή, τον τόπο προέλευσης και προορισμού της.
Ο «έρωτας», συμβολίζει την δύναμη της έλξης, χάρη στην οποίαν ενώνονται τα στοιχεία, και σχηματίζονται οι μορφές των όντων και παράγεται η ζωή, είναι γιος της Αφροδίτης, (είτε με τον Ουρανό σύμφωνα με την Σαπφώ, είτε με τον Άρη σύμφωνα με τον Σιμωνίδη τον Κείο).
Ο Έρωτας στην προ Ομηρική μυθολογικά, προέρχεται από τις πρωταρχικές δημιουργικές κοσμογονικές του σύμπαντος, καθώς γεννήθηκε πριν από τους θεούς του Ολύμπου, αποτελώντας την ενοποιό δύναμη του σύμπαντος. Ο ερωτάς λοιπόν, συμβολίζει όχι μόνο την δύναμη της ερωτικής αγάπης που ευθύνεται για τον πόθο, την αγάπη και την σεξουαλική δραστηριότητα σε ανθρώπινο επίπεδο, αλλά και σε κοσμογονικό επίπεδο, το πρωτότοκο Φως που ευθύνεται για την ύπαρξη και την τάξη όλων των πραγμάτων στον Σύμπαν. Για αυτό ο Έρως θεωρήθηκε θεός, λόγω της θέσεως του στο φυσικό γίγνεσθαι. Έτσι λατρευόταν και στα Ελευσίνια Μυστήρια, ως Πρωτόγονος, αυτός δηλαδή που γεννήθηκε πρώτος.Κανένας άλλος λαός στην ανθρωπότητα δεν ανακήρυξε τον Έρωτα σε θεό εκτός από τους Έλληνες. Μόνο οι Έλληνες κατάλαβαν την τεράστια σημασία του στο γίγνεσθαι. Ο έρωτας δια της δράσης του σε κοσμογονικό επίπεδο, σηματοδοτεί την σύνθεση και την μίξη των στοιχείων που προκαλούν την αέναη εξέλιξη στο σύμπαν, αλλά και σε και σε ανθρώπινο επίπεδο, έχει ένα βαθύ ανατρεπτικό χαρακτήρα. Παριστάνεται ως ένα πανέμορφο φτερωτό παιδί, οπλισμένο με τόξο και βέλη, που τα εκτοξεύει, στις καρδιές των ανθρώπων προκαλώντας τον έρωτα.

Ο έρως
Είναι όπως η μητέρα του Αφροδίτη αιωνίως νέος, αφού διαρκώς και αενάως έλκει και συνενώνει τα κοσμογονικά στοιχεία, για να γεννηθούν μορφές. Ο έρωτας σε φυσικό πλανητικό επίπεδο, δρα κυρίως την άνοιξη, που οργιάζει η φύση κι αναγεννάτε η ζωή, με συμπαραστάτες του τον Ίμερο, τον Πόθο και την Πειθώ.
Στον Πλάτωνα ο έρωτας είναι η επιθυμία της περασμένης θνητής ψυχής, να περάσει στην αθανασία. Και η ψυχή έχει άμεση σχέση με την Αφροδίτη και τον γιο της έρωτα, καθώς η ψυχή είναι η σύζυγος του έρωτα...Ένας μύθος που βρίθει συμβολισμών.Η ψυχή σύμφωνα με τον μύθο, ήταν η μία από τις τρεις κόρες ενός βασιλιά. Λόγω της ομορφιάς της σε αντίθεση με τις άλλες δύο αδελφές της, κανείς δεν τολμούσε να την παντρευτεί.
Πολλοί μάλιστα πίστευαν πως επρόκειτο για μια νέα Αφροδίτη, και αρκετοί άνθρωποι ξεκινούσαν από διάφορα μέρη του κόσμου, για να τη δουν και να της αποδώσουν θεϊκές τιμές. Κάτι που βέβαια στην αρχαία Ελληνική κοσμοαντίληψη αποτελούσε ύβρη, αν και για αυτό δεν ήταν υπεύθυνη η σεμνή Ψυχή, παρόλα αυτά η Αφροδίτη, δεν μπόρεσε να αντέξει στην ιδέα ότι παραγκωνίζεται από μια κοινή θνητή.
Αποφάσισε λοιπόν να δώσει εντολή στο γιο της, το θεό Έρωτα, να τοξεύσει το βέλος του στην καρδιά της Ψυχής και να την κάνει να ερωτευτεί τον χειρότερο άντρα του κόσμου!
Εν τω μεταξύ, ο πατέρας της Ψυχής, ανήσυχος για την τύχη της κόρης του, απευθύνθηκε στο μαντείο του Απόλλωνα στη Μίλητο, για να μάθει τι έπρεπε να κάνει ώστε επιτέλους να καταφέρει να την παντρέψει. Σύμφωνα με τον χρησμό έπρεπε να ντύσει την Ψυχή νύφη και να την ανεβάσει στην κορυφή ενός βράχου, εκεί θα ερχόταν και ο γαμπρός που θα ήταν κάποιο τέρας. Πατέρας και κόρη ανέβηκαν στον ψηλό βράχο, όπου περίμενε όμως και έρωτας, με σκοπό να εκτελέσει τη διαταγή της μητέρας του Αφροδίτης, βλέποντας όμως την πανέμορφη Ψυχή ταράχτηκε τόσο πολύ, ώστε τρυπήθηκε από τα ίδια του τα βέλη, με αποτέλεσμα να την ερωτευτεί κεραυνοβόλα. Τότε την πήρε στο ουράνιο παλάτι του, όπου αόρατοι υπηρέτες ικανοποιούσαν κάθε της επιθυμία, πριν ακόμα προλάβει να την σκεφτεί. Τις νύχτες ένας μυστηριώδης αόρατος εραστής ο θεός Έρωτας, πλάγιαζε μαζί της. Η Ψυχή ερωτεύτηκε τον μυστηριώδη άγνωστο, ο οποίος όχι μόνο αρνήθηκε να της αποκαλύψει την αληθινή του μορφή, αλλά της ζήτησε επιτακτικά να του υποσχεθεί πως ούτε εκείνη θα προσπαθούσε ποτέ να ανακαλύψει την ταυτότητα του.
Ο καιρός περνούσε και η Ψυχή ζούσε μόνη στο παλάτι απολαμβάνοντας την συντροφιά του ερωμένου της, μόνο όμως κάτω από την προστασία της νύχτας.
Έρως και ψυχή


Παρόλη της ευτυχίας της όμως, της έλειπαν οι δικοί της. Ζήτησε λοιπόν από τον έρωτα να συναντήσει τις αδελφές της . Ο έρωτας είχε έντονες αντιρρήσεις γι’ αυτό, τονίζοντας της ότι ήταν επικίνδυνο να μάθουν άνθρωποι από τον έξω κόσμο πως είχε γλιτώσει από τη μοίρα της. Η Ψυχή όμως ήταν αμετάπειστη, και τελικά επισκέφτηκε την οικογένεια της.
Όσο όμως περνούσε η ώρα οι αδελφές της Ψυχής άρχισαν να κυριεύονται από ζήλια, καθώς συνειδητοποιούσαν αυτή που νόμιζαν ως άτυχη αδελφή, είχε σταθεί πολύ πιο τυχερή από εκείνες.
Ζούσε μέσα στον πλούτο και τη χλιδή, μαζί με έναν υπέροχο και γενναιόδωρο αλλά άγνωστο σύζυγο. Όταν αργότερα η ανυποψίαστη Ψυχή έμεινε έγκυος, παρακάλεσε τον Έρωτα να δει και πάλι τις αδελφές της, αφού ήθελε να μοιραστεί τη χαρά της με αγαπημένα της πρόσωπα. Οι αντιρρήσεις του θεού δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα ούτε αυτή τη φορά, και έτσι ο άνεμος Ζέφυρος μετέφερε και πάλι τις δυο αδελφές στο παλάτι. Αυτή την φορά από ζήλια και περιέργεια για τον άγνωστο άντρα της Ψυχής, την έπεισαν ότι θα πρέπει να διαπιστώσει εάν όντως ο άντρας της ήταν εκείνος το τέρας που είχε αναφέρει ο χρησμός του μαντείου του Απόλλωνα. Την συμβούλεψαν λοιπόν το βράδυ που ερχόταν ο άγνωστος να ξαπλώσει δίπλα της, να έκρυβε δίπλα της ένα αναμμένο λυχνάρι, και την ώρα που εκείνος θα κοιμόταν, να φώτιζε το πρόσωπο του για να τον δεί. Της έδωσαν επίσης ένα κοφτερό μαχαίρι για να προστατέψει τον εαυτό της, σε περίπτωση που θα βρισκόταν σε κίνδυνο.
Έτσι την επόμενη νύχτα, όταν ο Έρωτας αποκοιμήθηκε πλάι της, η Ψυχή πλησίασε με το λυχνάρι στο ένα χέρι και το μαχαίρι στο άλλο. Σκύβοντας διαπίστωσε ότι ο σύντροφος της, αυτός που όλο εκείνο τον καιρό κοιμόταν μαζί της ήταν ο πανέμορφος θεός Έρωτας. Από την αγωνία της, έκανε μια απότομη κίνηση, με αποτέλεσμα να στάξει καυτό λάδι στο γυμνό του ώμο. Τότε όμως ο Έρωτας ξύπνησε, πέταξε με πόνο μακριά, και δεν ξαναγύρισε ποτέ.

Η φυγή του έρωτα
Η θεά Αφροδίτη έγινε έξαλλη με την Ψυχή, έστειλε γυναίκες της ακολουθίας της να τη βρουν, και στην συνέχεια την υπέβαλε σε τρομακτικές δοκιμασίες.
Η πρώτη ήταν να διαχωρίσει σε μια μέρα ένα σωρό ανακατεμένους σπόρους από πολλά και διαφορετικά φυτά. Από κριθάρι μέχρι μπιζέλια και από φακές και σπόρους παπαρούνας μέχρι στάρι. Δε θα τα κατάφερνε, αν δεν τη βοηθούσαν τα μυρμήγκια, που λυπήθηκαν την αγαπημένη του θεού Έρωτα.
Η δεύτερη δοκιμασία ήταν να φέρει μια τούφα μαλλί από το χρυσόμαλλο δέρας ενός κοπαδιού άγριων προβάτων με κοφτερά κέρατα και δηλητήριο στο στόμα, που έβοσκαν πίσω από το ορμητικό ποτάμι, στην απόκρημνη κοιλάδα ενός επικίνδυνου δάσους. Στο έργο αυτό τη βοήθησε η Νύμφη Σύριγγα, που είχε μεταμορφωθεί σε καλάμι για να γλιτώσει από τον έρωτα του θεού Πάνα. Της είπε να περιμένει το μεσημέρι, που τα πρόβατα δεν αντέχουν τη ζέστη και κοιμούνται. Τότε ήταν η κατάλληλη στιγμή να μαζέψει τις τούφες από μαλλί που είχαν πιαστεί στα κλαδιά των θάμνων και στις καλαμιές.
Η τρίτη δοκιμασία ήταν ως είθισται, η χειρότερη. Η Ψυχή έπρεπε να φέρει στην Αφροδίτη νερό από μια παγωμένη πηγή που βρισκόταν σε έναν ψηλό, απότομο και γλιστερό βράχο που τον φυλούσαν μερικοί ακοίμητοι δράκοι. Η Ψυχή το κατόρθωσε και αυτό με τη βοήθεια ενός αετού του Δία.
Η Αφροδίτη, αμφισβήτησε τις επιτυχίες της ψυχής, θεωρώντας ότι δεν οφείλονταν αποκλειστικά στις δικές της προσπάθειες, αλλά κυρίως σε βοήθεια που έλαβε. Γι' αυτό της ανέθεσε ακόμα μια δοκιμασία, πολύ δυσκολότερη από τις προηγούμενες. Η Ψυχή έπρεπε να πάει στον Κάτω Κόσμο και να ζητήσει από την σύζυγο του Άδη Περσεφόνη, να της δώσει ένα κουτάκι με τη θαυματουργή αλοιφή που χάριζε υπερφυσική ομορφιά.
Κάτι που φάνταζε τόσο αδύνατο που η ψυχή σκέφτηκε να αυτοκτονήσει. Μια μυστηριώδη φωνή όμως, την συμβούλεψε πώς να κατέβει στον Άδη, πώς να δώσει το νόμισμα στον Χάροντα και πώς να καλοπιάσει τον Κέρβερο, καθώς και τον τρόπο για να επιστρέψει στον κόσμο των ζωντανών. Επίσης, την προειδοποίησε κατηγορηματικά να μην ανοίξει επ' ουδενί το κουτί που θα της έδινε η Περσεφόνη. Ακολουθώντας τις συμβουλές η αποστολή ήταν επιτυχής αλλά, η Ψυχή και άνοιξε το κουτί για να δει το περιεχόμενο του. Δεν πρόλαβε όμως να δει τίποτα, απλώς κοιμήθηκε. Και δεν ήταν ένας απλός ύπνος, ήταν ο ύπνος του θανάτου. Η Ψυχή έμεινε για κάποιο διάστημα κοιμισμένη, όχι όμως για πάντα, όπως έλπιζε η Αφροδίτη. Ο Έρωτας, παρά τον θυμό του, είχε μετανιώσει για τη σκληρή συμπεριφορά του και έψαχνε να τη βρει.

Ο έρωτας ξαναβρίσκει την ψυχή

Όταν την βρήκε, την αποδέσμευσε από τα δεσμά του θανάτου. Η ψυχή έγινε τελικά αθάνατη και αιώνια σύζυγος του Έρωτα, αποκτώντας ένα παιδί, την Ηδονή.
Ο μύθος βρίθει συμβολισμών, που έχουν να κάνουν με το ταξίδι της αθάνατης ουράνιας ψυχής στον κόσμο της ύλης, και την τελική ένωση της εκ νέου με το Ουράνιο λίκνο της. Εν τάχη θα μπορούσαμε να υποδείξουμε, κάποια στοιχεία.
Ο Ερωτάς συμβολίζει σε κοσμογονικό επίπεδο όπως προαναφέρθηκε, τηνη αέναο ενοποιό δύναμη, που εξελίσσει το σύμπαν. Η ψυχή σε ανθρώπινο επίπεδο, έχει άλλες δύο αδελφές, γεγονός που μας παραπέμπει στο τρισυπόστατο της ανθρώπινης φύσης .( Νους, ψυχή, σώμα ). Η ψυχή στην κατώτερη φύση της, μετέχει του θείου έρωτα, δίχως όμως να το γνωρίζει, καθώς υποτάσσεται από τα ανθρώπινα πάθη, και την δέσμευση της ύλης, ξεχνώντας την ουράνια καταγωγή της. Εξαιτίας αυτού του γεγονότος πρέπει να υποβληθεί σε δοκιμασίες, πριν επιτύχει την μέθεξη και την μακαριότητα της αθανασίας.
Στην πρώτη δοκιμασία υποδεικνύεται πως Θειο ενυπάρχει και ζωοποιεί κάθε τμήμα του σύμπαντος, όσος ασήμαντο και εάν φαίνεται. Συνεπώς και ο άνθρωπος σε ένα τέτοιο πλαίσιο, οφείλει να συνειδητοποιήσει, πως αποτελεί το τμήμα ενός συνόλου, το οποίο, µε τη σειρά του, συνδέεται και εξαρτάται από άλλα σύνολα εντός ενός ευρύτερου οικοσυστήματος.
Στην δεύτερη δοκιμασία, παρότι οι ανθρώπινες ψυχές μετέχουν του Θείου, (τα κέρατα υποδηλώνουν την επαφή με το Θείο), οι αντιληπτικές δυνάμεις του ανθρώπου (και ο τρόπος έκφρασης τους, ομιλία) επικεντρώνονται στην ικανοποίηση του «εγώ» και της κατώτερης φύσης του. Κατά την διάρκεια του μόνο ύπνου, η ψυχή, ασυνείδητα έχει την δυνατότητα να ταξιδεύει πέρα από όρια του χωροχρόνου.
Η Τρίτη δοκιμασία έχει σχέση με την κάθαρση (νερό - πηγή), και την χαλιναγώγηση των παθών( δράκοι) που οφείλει να υποστεί η ψυχή, πριν την ανάβαση της (αετός του Δία) προς το ουράνιο λίκνο της.
Τέλος η κατάβαση στον Άδη και η ανάσταση, (ένα κοινό αρχετυπικό μοτίβο σε όλες τις μυήσεις) υποδεικνύει πως το τέλος του επίγειου κύκλου, είναι απλώς μία μετάβαση της μορφής σε κάποια άλλη, και καταδεικνύει την αιωνιότητα της ψυχής. Τίποτα δεν περισσεύει στην φύση. Χαρακτηριστικό είναι αυτό που πρέσβευε ο Aναξίμανδρος. «Οτιδήποτε γεννιέται μέσα στη φύση έχει ένα χρέος, που το πληρώνει όταν αποσυντίθενται, δίνοντας έτσι καινούργια ζωή»...

Οι αναγνώστες μας προτίμησαν επίσης